Geacclimatiseerd op Nederlandse bodem!

Goed om weer thuis te zijn! Goeie terugvlucht gehad en verrassend thuis gekomen met bloemen en kaartjes! Superfijn om de kinderen allemaal weer te zien! Leuk en lief hoe geïnteresseerd ze waren in onze verhalen en belevenissen!! 

Donderdag beide meteen weer aan het werk... Eerst  bij Arnoud op het werk koffie gedronken met gebak en de hond weer opgehaald... Alles klopt nu weer 😉

Wel nog wat moe.. toch wat slechte nachten gehad, en een halve nacht overgeslagen met vliegen.. en natuurlijk nog wat herstellen!

Vandaag, vrijdag, is echt alle spierpijn weg! Wonderlijk hoe snel dat gaat.. !

Gister met de hond weer even geprobeerd te rennen... voelde eigenlijk erg goed.. kon gewoon weer zonder pijntjes of stijfheid. Heb er ook al wel weer zin in zelfs. Anders als bij mijn eerste marathon, toen heb ik veel langer niets gedaan. Als het lukt met de tijd ga ik straks 30 a 40 minuutjes herstel-lopen, zo staat het ook in ons schema. 

Gister hebben we het al gehad over een volgend doel.. we zijn zo lang met dit doel bezig geweest samen, en dat was zo goed en fijn.. het zou leuk zijn weer iets anders/nieuws te bedenken.. komt vast wel komende tijd.. 

Ook genoeg in huis te doen! We willen een en ander flink gaan aanpakken en daar is nu weer meer ruimte voor! 

We zijn er dus weer.. letterlijk en figuurlijk! 

Blij mee!! 

Terug naar huis...👍

New York: 2:50 uur

Nederland: 8:50

Wij: er tussenin.. of nou ja...nog iets meer dan een uurtje vliegen en dan weer over naar NL tijd..

Het vliegtuig zat lang niet vol, we hadden met z'n tweeen een 3 persoons zitplek en een 2 persoons zitplek.. extra dekens en kussentjes.. fijn...! zodoende konden we toch wat ruimer zitten en om beurten een soort van "languit" 

Geen diepe slaap maar wel gedommeld en veelal de ogen dicht... lekker! 

In stond net op om naar het toilet te gaan 

en het voelde al wat beter met de spierpijn... 👍

De kinderen zijn nu allemaal naar school en als ze uit komen zijn wij zo ongeveer weer thuis.. 

nu nog even een uurtje kijken naar een mooi uitzicht en ik zag ze net al voorbij komen met ontbijt...

🇺🇸🏃🏽♀️🏃🏻🛫🔚🔜🛬🏚👨👧👦👩👧👧🇱🇺

De dag na "the day after"... lichtje uit!

Vooraf aan de marathon: stijf van adrenaline

Tijdens: wat zal ik zeggen.. GAAN! (Véél adrenaline) 

Na: nog steeds veel adrenaline... niet moe... wel zere voeten en benen maar in m'n hoofd kon ik alles nog aan!

En de dag daarna (vandaag dus).... wég adrenaline.. opperdepop... verrot, kapot, moe...

Veel te weinig slaap gehad, en al die indrukken, spanning, ontlading én een marathon... vanmorgen was het over en uit.. kon niet meer nadenken, kon niet bedenken wat ik zou willen, voelde me net een zombie... tranen in m'n ogen van vermoeidheid...beetje balen! Nog even op bed gelegen na het ontbijt (dat lukte toch nog wel 😜)  tot 11:45 en toen uitgecheckt. Toch maar op pad...zo zonde om niet buiten te zijn eigenlijk... metro in, wéér die helse trappen, mijn benen doen zo zeer.. dit was echt een strompeldag.. ik weet niet of de spierpijn erger is dan gister maar m'n hoofd deed niet meer mee....

Ondanks dat er toch nog wat van gemaakt hoor! Souveniertjes gekocht voor de kinderen, een cappuccino met tiramisu op het terras in Little Italy, 

en wat rondgehangen in Central Park.. gekeken naar sportende jeugd, winkelcentrum even in, de Apple store bekeken, een hotdog gegeten....

Nu in de taxi (en in de file) richting vliegveld, Lekker naar huis, naar de kinderen en de hond... missie geslaagd, uitgeluld... 

vrijdag sint Maarten, zaterdag sinterklaas... back to normale life! 

Arnoud zegt net "ik ga eerst morgen een zak kruidnoten halen" 😉

We zitten inmiddels op het vliegveld te wachten op een lekker avondmaaltje..

Zien de weerberichten van Nederland en beseffen dubbel hoe enorm we het ook daarmee getroffen hebben hier! De winterjas hoefde niet aan, elke dag strakblauwe lucht en een lekker zonnetje. En dan al die herfstkleuren... wauw! Een trip om echt nooit meer te vergeten! 

Amen! 

The day after..

Gister was the day after...

Ik had de hele nacht niet echt geslapen... opnieuw beleven en snachts dan ook maar begonnen aan het verslag... vers in het geheugen werkt het best! 

De wekker hadden we op 9u staan, rustig aan de dag beginnen... rond 9:30 zaten we aan een stevig ontbijt.. wat smaakte dat goed..

De benen voelden stijf, maar het was te doen.. vooral die eerste stappen na zitten of liggen zijn niet best... alsof je moet leren lopen.. eenmaal in beweging ging het wel oké! 

Nog steeds waren we in de emotie van het feit dat we het gefixt hadden.. regelmatig even slikken , ook bij al die lieve reacties, vooral van diegenen die het meest dichtbij staan... het feit dat de kinderen bijvoorbeeld zo hebben meegeleefd, zeggen dat ze trots zijn, dat laat niet koud! Maar dat geldt voor alle lieve reacties uiteraard! 

Na het ontbijt hebben we onze spullen wat opgeruimd en zijn daarna vertrokken.. op mijn lijstje stond het memorial museum 9/11, ground zero, daar zijn we ook naar toe gegaan... (de trappen bij de metro waren killing!!) maar alleen daar te zijn waar die 2 torens hebben gestaan en te bedenken wat voor enorme ramp zich daar heeft afgespeeld, was genoeg .. heftig.. brok in de keel, een andere dan eerder omschreven.. al die namen van omgekomen mensen... ongeloof en verdrietig...

Besloten niet naar binnen te gaan.. maar vanuit het nieuwe gebouw - One World naar het uitzicht te kijken...! 

Na een incheck (net al op het vliegveld, door de poorten, tas en jas afgeven ter controle) stapten we in een lift en werden we in een minuut van verdieping 0 naar 102 "geschoten" (de oren plopten ervan dicht). En in de lift was het aan alle kanten één en al ledscherm waarbij je New York steeds meer opgebouwd zag worden! "Amazing"! 

Vervolgens stonden we in een lange rij te kijken naar ledschermen waarbij allerlei hoogtepunten van New York werden getoond en langzaam aan gingen die schermen omhoog en stonden we te kijken naar New York vanaf enorme hoogte... wat een belevenis! 

We hebben daar een hele tijd rondgelopen en onze ogen uitgekeken. 

Zoals alle finishers liepen we met de medaille om de nek vandaag.. de hele dag werden we van alle kanten gefeliciteerd... een leuke day after zo! 

Regelmatig dat we weer opnieuw zeiden "we hebben het gedaan" en met name voor Arnoud fantastisch: "een mararhon gelopen"!! En welke!! 

Na verloop van tijd begon het lijf meer pijn te doen.. onderrug en onderkant van de voeten... zitten was fijn! Weer opstaan minder en trappen (vooral naar beneden) echt killing.. maar ook grappig omdat we dan allebei zo op de kiezen moeten bijten...

Na ons bezoek aan One World, hebben we rondgelopen in een winkelcentrum met mooie en dure winkels...

En heeft Arnoud nog IDealZippers gecheckt 😉

Daarna was het tijd voor koffie! We zijn in het Hilton Milennium gaan zitten, we hadden behoefte aan een lekkere stoel of bank.. het lijf deed weer PIJN!! 

Om 19u hadden we afgesproken met Karim, de jongen die we ontmoet hadden in het vliegtuig, uit Amsterdam. Hij was hier alleen, het leek ons leuk om samen te vieren dat we de finish hadden gehaald. We hadden smorgens een briefje onder z'n deur door geschoven.

19u bij het Hardrock Café op Timesquare ! 

Zo gezegd zo gedaan, gezellig geborreld en lekker gegeten! Het biertje viel mij niet helemaal goed op een relatief nuchtere maag na zeker 2 maanden geen alcohol, dus heb t bij 1 gelaten. De mannen waren wel te porren voor meer alcohol! 

Uiteindelijk tegen middernacht een taxi naar het hotel genomen... wat was ik blij dat ik daar was! Ik was echt verrot! Kapot! Kom geen boe of bah meer zeggen... liggen wilde ik en verder helemaal niks...!  Zo had ik mezelf nog niet meegemaakt in de dagen hiervoor.. het inkak moment! 

Toch alweer vroeg wakker maar wel een paar uur goed kunnen slapen...

Bij opstaan om naar de wc te gaan voelde m'n lichaam echt stijf.. auw auw auw! Van de wc afkomen was nog erger 😂

Ik hoop dat dit in de loop van de dag wat wegtrekt... 

12u moeten we uit de kamer, 7u op het vliegveld zijn.. ik wil nog souvenirs voor de kinderen kopen, verder geen plannen..

We zouden eventueel gaan fietsen door central park maar ik weet het nog niet..

Eerst maar kijken of ik de ontbijtzaal kan bereiken straks 😉😉

Van marathonstress, naar marathonpret, naar finish!!

Wat een bijzondere dag was dit! Race-day.. hier hebben we voor getraind, dit was afgelopen 1,5 jaar ons doel...elke week puzzelen wanneer te lopen, soms geen zin en toch gaan, soms geen zin of tijd en overslaan, en daar weer een beetje van balen... het laatste jaar bij mij (Maaike) best wat fysiek gedoe, op een gegeven moment elke week fysio en later ook sportmassage...elk weekend een duurloop die steeds langer werd, maar die ook steeds beter ging...hulde aan onze kinderen die hier steeds weer begrip voor hadden... elke zondagochtend "wachten" tot we weer terug waren (we gingen ook steeds vroeger lopen zodat ze er niet al teveel last van hadden) ......  

en nu: ging het dan écht gebeuren! 

De hele nacht was ik wakker...malen, onrustig, weer naar de wc...Arnoud lag lekker te slapen .. ik had bij vlagen echt een bonkend hart, en baalde van dat extra uur.. nóg langer wachten..! 

Tegen de ochtend ook gedacht aan de berenloop-gangers.. die was ook vandaag. Daar waren wij vorig jaar ook! 

He he.. eindelijk die wekker... omkleden! (meteen de hardloopkleding aan) 

We hadden bij het ophalen van het startnummer een tas gekregen, en alleen die tas mocht mee. We stopten er droge kleding in voor na de tijd en eten en drinken.. om 6:15 had ik m'n eerste broodjes met jam al op.. dat is ook zoiets, wanneer en wat eet je nou nog voor de tijd... (wij hebben het bij wit brood met jam en ontbijt-granen-koekjes en banaan gehouden.. )

Klaar voor vertrek! 

Iets na half 7 vertrokken we... en ineens waren we dingen kwijt - telefoon... sleutel van de hotelkamer....(die achteraf gewoon op z'n plek lagen)

Mopper mopper (lekker om te doen als je spanning voelt). Daarna in hoog tempo naar de metro gelopen, bleek het een verkeerd perron te zijn, iets met uptown en downtown geloof ik, of een verkeerde lijn, ik weet t niet eens meer...nog verder lopen... grrrr! Maar goed, daar aangekomen waren er vele medelopers, dus we zaten goed!

Op naar de Ferry die ons naar Staten Island zou brengen..

We moesten even wachten (in een grote massa mensen) tot de boot er was maar hadden vervolgens op de boot een mooi plekje om te zitten en het Vrijheidsbeeld te zien! 

Eenmaal aangekomen op Staten Island moesten we met de bus naar het startgebied.. dat was nog een karwei.. wat een mensen!!! Overal waar je keek zag je honderden lopers.. als sardientjes in een blikje in een grote hal via een trap naar boven, naar buiten schuifelen richting bus. Wetend dat al deze mensen hetzelfde zouden gaan doen als wij. Tussendoor even uit de rij gestapt om koffie te scoren, welke ik na 10 min onaangeroerd weer wegzette omdat ik helemaal gek werd van die veel te grote gloeiend hete beker in m'n handen tussen al die mensen in....

Het duurde even voor we echt de bus in konden, en we waren blij met de warme kleding die we over ons looptenue aan hadden gedaan! 

Het was een relatief lange busreis.. veel stilstaan en langzaam rijden.. erg lastig als je heeeeeeeel nodig moet plassen 🙄

Er stond veel security, honden lieten ze aan de tassen snuffelen en we werden gefouilleerd .. 

Maar uiteindelijk waren we er dan! Het leek wel alsof een hele wijk werd gebruikt als startgebied. Het was niet meteen helemaal duidelijk waar we precies heen moesten en zodoende liepen we daar al flink wat meters..! 

Eerst een dixie zoeken ... chips.. dikke rijen... dat was ff een dingetje ... Arnoud begon er zelfs een soort van door te dansen..😜 maar uiteindelijk opgelucht het terrein op en zoeken naar de plek om tassen in te leveren..nog wat water te nemen en ik wilde nog graag koffie maar dat is niet meer gelukt..

We hoorden dat wave 3 nog 3 min had om het startvak in te gaan en wij zaten in wave 4 dus hadden nog 20 min.

In tegenstelling tot wat gezegd was (heeeel lang wachten op het terrein) liep alles zeer vlot door! 

We zagen nu de ingangen van de startplaatsen. Op kleur en letter.. nu kwam het echt heel dichtbij! 

Nog 1x naar de wc, de lange broek vast uit en wegleggen bij de enorme stapels kleding "for the homeless people"  en dan het startvak maar in.. jeumig, spannend, NU was het dan zover! Nog een koekje gegeten en de laatste slokken water genomen. 

We moesten even wachten, en vervolgens langzaam naar de startlijn schuivelen.. de lucht was strakblauw en de zon hield ons heerlijk warm. We hebben elkaar nog even geknepen , het is écht waar dat we hier staan!! na een minuut of 10 was het dan zover: het volkslied (oeh emotioneel moment) en een harde knal! Succeswensen hier en daar , de "cops" wensten ons "a Nice run" en dan maar gewoon gaan! En daar liepen we dan, op die enorme brug, net als op de plaatjes .. de tranen stroomden over m'n wangen.. wat een mooi moment!! 

De eerste km's liepen we samen.. dat was zo leuk!! We bleven maar zeggen tegen elkaar hoe fantastisch dit toch was...

Na een km of 12 raakten we elkaar kwijt, ik moest naar het toilet (al dat vocht ook!! ) en Arnoud liep door... even later zag ik hem weer lopen , ik riep "hey Arnoud, you're amazing, keep running men!" Zoals we dat ook steeds van het publiek hoorden... ik zei nog "het is nu alleen nog van Leeuwarden naar Sneek" en ben toen m'n eigen tempo blijven lopen..

Wat een belevenis... het voelde echt als gedragen worden door het publiek..! Heel wat high fives gehad!  En veel van New York gezien.. als het even zwaar werd keek ik gewoon extra goed om me heen! En steeds weer opnieuw een wijk binnen komen! Een enorm welkom en overal weer net even anders..

Elke mile was er water en sportdrank, ik ben om de mile ongeveer iets gaan nemen. In het begin een paar keer sportdrank genomen, later het alleen bij water gehouden.. ik had veel mee , 3 iso repen, een snicker, mentos, powerbar-snoepjes.. heb er weinig van gebruikt.. had ook een zakje zout mee,  om ervoor te zorgen dat het vocht opgenomen kon worden, daar heb ik 2x een beetje van genomen toen ik een lichte hoofdpijn voelde. Dat hielp echt! 

Ik heb onderweg vaak een dikke brok in m'n keel gehad vanwege het feit dat ik daar aan het lopen was en hoe gaaf het was! Bij 12 km dacht ik "nu nog van Leeuwarden naar Sneek" - (30 km) wetend dat ik dat kon...

Bij 26 km dacht ik "nu nog de Dam tot Dam" (=16,1) en bij 30 km (het punt waarvan men zegt dat de marathon écht begint) nu nog een rondje rondweg. Zó vaak gedaan, hoppa!

Bij de laatste 10 km pepte ik mezelf op met het feit dat ik deze afstand zó vaak goed gelopen heb dat t nu ook moest lukken...

Door de omgeving en de entourage vliegen de km's voorbij, heerlijk!!

Als het zwaar werd ging ik wat dichter bij het publiek lopen, en liet ik me lekker opzwepen..

Maar man man man... wat een hoogteverschillen ... wat hebben we moeten klimmen en dalen! Soms leek er echt geen eind aan te komen.. dat maakte het zwaar! Die bruggen... al dat vals plat ... pffff! 

Zelfs tijdens de laatste km's moesten we nog flink de hoogte in..

Ontzettend veel mensen aan het wandelen, ik denk zeker de helft (al vanaf voor het 21 km punt) dat helpt wel om zelf door te gaan 😉

Ik hield de afstand bij met m'n eigen polar horloge, maar door het nemen van buitenbochten en een rondje toilet liep ik wat voor... 

toen er op mijn klokje 41,5 km stond en ik dacht dat ik er bijna was, liep ik onder een 40 km poort door... what the f*ck ?!?! Dat was ff een metaal dingetje! Maar goed, geen andere optie dan doorlopen! 

De laatste 7 km vond ik t zwaarst.. bij 38,5 dacht ik, bij 40 ga ik even wandelen, maar heb dat uiteindelijk niet gedaan.. bang dat ik dan niet meer op gang zou komen.. dus doorgetoffeld, de hoogte in..

En dan dat punt van 25 mile... one to go..(op m'n eigen polar had ik toen al 42 km gehad) hoppa aanzetten en gaan nu! Die laatste 195 meter na het 26 mile bord heb ik met m'n handen in de lucht en de tranen over m'n wangen uitgerend!

Yessss FINISH!! 

En nu uitlopen... 

en dan schieten de benen vol...

Een medaille werd om m'n nek gehangen, een felicitatie en een fotomoment ,  en we kregen een warmtedeken.. verderop een tas met flesjes drinken, een proteïneshake en een appel! Dik voor mekaar! 

Het was nog een flink eind uitlopen.. wederom de hoogte in. Om me heen hoorde ik mensen zeggen "oooh it hurts" ja, dat voelde ik ook! 

Ik werd even 5 sec raar (m'n lijf begreep er ff niks van geloof ik) maar pushte mezelf om in beweging te blijven, ene voet voor de ander, ik moest ze per stap ongeveer opdracht geven 😂 maar iedereen liep daar te strompelen...

Inmiddels kreeg ik het echt koud.. !

Maar na een lang stuk wandelen kon ik m'n tas halen... wederom felicitaties (tijdens dat hele uitloopstuk stonden mensen via megafoons de runners te feliciteren, en elke 50 meter stond er een ehbo-er .. ik was blij dat ik m'n tas had, lekker warme kleding aantrekken , best een uitdaging was dat nog.. schoenen uit (dus bukken) oei! 

Later ook nog een andere man geholpen met z'n veters, die man kon ook echt niet meer bukken..

Het herstel van mezelf viel me mee, voelde me nog dit en het lukte om in beweging te blijven.

Arnoud en het thuisfront gesmst dat ik er was! Van m'n vader kreeg ik meteen terug dat Arnoud er ook bijna was (we waren live te volgen via de app) wat was ik daar blij om!! Na een kwartiertje kreeg ik een sms'je van Arnoud dat hij naar me toe kwam! Ik wachtte op hem bij de tas-ophaal-plaats, anders dan afgesproken (dat punt waar we hadden afgesproken mocht ik niet meer naar toe) 

in dat half uurtje wachten ben ik flink blijven bewegen, dat was goed! 

En daar kwam Arnoud aan! Wat was ik blij om hem te zien! En supertrots!!! Weer zo'n brok in de keel moment! Het is ons gelukt!!!! Doel gehaald! Vinkje op de bucketlist! 

En toen , via de Holland Runner groep (nog op de foto gekomen) naar de metro.. au au au, die trappen.. het voelde als opnieuw finishen als ze gedaan waren 😉

Vrij snel waren we terug in het hotel, waar we wederom een brok in de keel moment hadden van alle lieve berichten die binnen kwamen op de telefoon,  en het meeleven! We hebben het gevoeld onderweg!! Bleven elkaar maar omhelzen en blij zijn.. heerlijk zo in dezelfde modus te zijn!! 

Tijd voor een douche en check op blaren/schuurplekken...: op een blaar bij Arnouds teen na, niks noppes nada! Fijn!! 

Het lekkerst is dan op bed te ploffen, alhoewel ik zelf op de kop stond van adrenaline.. Arnoud liet liever een pizza bezorgen 😂 maar we zijn toch even op pad gegaan , bewegen is juist goed nu..

En we moeten wel eten, voor t herstel.. in het hotel nog wat gesproken met mede-finishers... de een had lekker gelopen, de ander was helemaal kapot gegaan...

we hadden geen zin in Chinatown of little italy (= beide om de hoek hier) dus de metro gepakt naar Grand Central .. heel mooi daar!! Beetje rond gelopen maar geen eettentje gevonden, en hop, Arnoud hield een taxi aan "we gaan naar Timesquare".... heerlijk! Dat had ik nog niet gezien "by night" ... al is het zo verlicht met alle ledschermen ,dat het verre  van donker is! Geweldig! 

We liepen gewoon op Timesquare met een mararhon in de benen!! 

Bij TGIF hebben we aan de bar, een heerlijke Jack Daniels Burger met friet gegeten... mocht nu weer (vooraf geen vette hap!) wat smaakte dat goed!

Wat heerlijk .. was echt bijkletsen over de race.. heb je dit gezien, hoe vond je dat?

 

In één van de metrostations...

En daarna terug en horizontaal! 

Het is nu 4:14, ben klaarwakker.. wederom ligt Arnoud naast mij te ronken en ben ik daar weer jaloers op, maar ja, ieder "verwerkt" op z'n eigen manier 😉

Morgen nog een hele dag aan onszelf.. benieuwd hoe het gaat, the day after.. heb nu al een paar nachten amper geslapen dus wie weet krijg ik dat morgen om de oren..😬

Ik ga t nog maar even proberen.. 

Wordt vervolgd (incl foto's) ! 

The day before...

Zaterdagmiddag 17:00..

Een fatsoenlijke nacht gehad en al wat beter in het ritme... vanmorgen  rond 8u rustig opgestaan.. 

een stevig ontbijt genomen, en daarna terug naar de hotelkamer... we hebben toen onze loopspullen gecheckt.. en keuze gemaakt wat we aan gaan trekken en dit al even gedaan, het nummer vast op de shirts gespeld.. we lopen beide in een (tegen de adviezen in) nieuw shirt wat we hier gekocht hebben.. het voelt toch lekker, iets nieuws aan....

Stickers van Holland Runner erop geplakt, in de hoop dat ze ons herkennen tijdens het maken van de foto.. 

Was toch even zo'n momentje weer... het komt nu wel heeeeel dichtbij! 

Nadat we erover uit waren "what to wear" en een "things to buy" lijstje hadden gemaakt (goedkope trui voor Arnoud voor in het startvak ter donatie aan de daklozen, haarelastiekjes, boodschapjes-ontbijt, water) zijn we op pad gegaan... eerst naar ChinaTown (geslaagd vwb sweater - een hele coole met "i love New York" - leuk voor de foto's) en daarna met de metro naar Central Park... al snel zagen we de voorbereidingen voor morgen! Vele tribunes en het finishgebied... we hebben er een paar honderd meter overheen gewandeld (wat veel hoogteverschillen nog zeg!!😳😳) de schrik sloeg me wat om het lijf, maar goed... morgen is er "no Way back" 

Meteen ook een punt afgesproken waar we elkaar ontmoeten na de finish.. hopenlijk weten we dat dan nog en gaat dat allemaal lukken!

Inmiddels weten we wel dat we samen mogen starten.. ik (Maaike) mag bij Arnoud in het vak (lager starten mag altijd, hoger niet) blij mee! We are gonna do this together!!

Na central park zijn we op de metro gestapt richting Rockefeller Centre.. alweer zo'n belevenis! Net als in de film... wat een gebouwen, wat groot en wat veel.. en wat fantastisch om hier zo samen te zijn! Ik besef me steeds enorm wat voor bofkont ik ben! 

We hebben een heerlijke pasta gegeten met het uitzicht op de ijsbaan... genieten was het!!

Daarna de supermarkt in voor de ontbijt-boodschappen... bananen, broodjes, jam, en water... op het startterrein is ook nog van alles aan eten en drinken te krijgen "for free"...

Het dilemma was om nog naar the top of the rock te gaan voor het uitzicht, of niet.. besloten dat niet meer te doen maar nog naar het Empire State te gaan en vanuit daar het uitzicht bewonderen. Maar eenmaal op het metrostation besloten toch maar terug te gaan naar het hotel. 

Onze benen en voeten wat rust geven  en onszelf nog wat sparen.. morgen moeten er maar liefst 42 km gerend worden , of 26 mile, klinkt iets minder heavy ... 🙃

Je loopt toch wat af in zo'n grote stad.. ergens voelt het zonde om niet zoveel

mogelijk te zien maar we willen die marathon ook graag fatsoenlijk starten (en finishen) 

We liggen dus nu in bed... met het lijf in de rust.. Arnoud ligt zelfs te slapen.. (ik ben jaloers!!😌) 

Straks nog 1x een korte loop om ergens nog wat te eten en dan slapen... als dat lukt...een extra uur vanwege de wintertijd.. dat is dan weer mooi meegenomen ..

7:30 worden we bij de boot verwacht.. langs het vrijheidsbeeld richting de start..: oh wat spannend.. maar laat t maar gebeuren nu.. we hebben flink getraind en hier moeten we het mee doen! 

Gaan met die 🍌 in the Big 🍏 !! 

Expo, timesquare en marathonmeeting

Vrijdagavond 21:00...

De eerste nacht en dag New York zijn al voorbij.. de nacht was wat gek... gister rond 20:30 NY-tijd was ik echt kapot.. vrij snel in slaap gevallen toen we eenmaal lagen, maar vannacht rond 4u al klaarwakker... uit m'n ritme dus! Uiteindelijk uuuuuren later pas opgestaan.. nja, hoort erbij! 

Stevig ontbeten in een bijzonder sfeertje.. allemaal medelopers hier in het hotel, je pikt ze er zo uit...overal vandaan maar zeker ook veel Nederlanders..! 

Met de metro zijn we naar de expo gegaan om ons startnummer te halen.. eenmaal daar binnen kwamen we meteen in de sfeer..  het nummer ophalen ging super vlot en was wel even een momentje! 

Een enorme expo waar we vervolgens best wat dollars armer vandaan kwamen maar wel met een tas vol mooie spullen!

Er was een hoop informatie over de loop te krijgen, allerlei plattegronden en info borden.. verder echt alles op hardloopgebied! We zijn zelfs op de cover van runnersworld verschenen !

Na een paar uur daar te hebben rondgelopen wilde ik ook wel graag weer iets meer "space" en fresh air! 

Hop naar buiten, een strakblauwe lucht en een heerlijke temperatuur! Winterjas uit, vestje aan!

Te voet naar timesquare en wederom liep ik rond in New York alsof ik zo de filmin was gelopen... 

Uiteraard kon de Starbucks niet uitblijven, en hebben we verlaat geluncht bij Applebees... en een bezoekje aan M&M world...

Een kleine greep uit het assortiment

en voor we het in de gaten hadden was het al tijd voor de marathon meeting.. in het Sheraton hotel op Timesquare. Bijna anderhalf uur later en met veel duidelijke info verder, liepen we rond 19;15 weer naar buiten.

Zondag schijnt het rond de 14 graden te zijn, de vraag is lange of korte broek.. sowieso korte mouwen.

Toch nog maar een broodje en een soepje gegeten en een supermarkt aangedaan.. genoeg water, bananen en koekjes om morgen tussendoor te nemen..

Eenmaal in de metro terug naar het hotel kakten we beide flink in! Wat een indrukken en een toch wel relatief volle dag! Inmiddels is het 21:30, lig ik in bed en vind ik het wel mooi geweest!

Morgen the day before.. met een extra uurtje want de klok gaat hier dan een uur terug! 

Wordt vervolgd ....

New York it is!

We zijn er... na een lange vlucht van 7 of 8 uur zijn we veilig geland! Prima vlucht gehad.. wel blij dat we de benen weer konden strekken... !

Aangekomen op het vliegveld nog de nodige - best een beetje strenge - (ik kreeg er zweethanden van, en dat was niet handig bij het vingerafdrukfeest) controle door en toen een taxi genomen. Dat op zich was al een belevenis.. ! 

We zaten in het vliegtuig naast iemand uit Amsterdam (pas bij de landing met elkaar in gesprek) die ook de marathon gaat lopen en in hetzelfde hotel verblijft en hetzelfde pakket bij Holland runner heeft als ons...

Prima hotel, Chinatown en little Italy om de hoek.. ik vind het allemaal vooral "net als in de film"... we gaan zo nog wat eten en dan lekker slapen! Het is een heerlijk gevoel dat we nog 2 dagen hebben waarin we zelf kunnen bepalen wat we doen en waarbij de benen nog soepel en fit zijn..😂

Klaar om de lucht in te gaan

Aangekomen in het hotel in Manhattan 

En dan nu weer genoeg selfies! 😉

Ingecheckt !

Inmiddels zitten we aan de koffie met een Duits broodje...

We zijn zonder al te veel gedoetjes door de poorten... een kleine check van mijn kleding en de tas van Arnoud maar gauw klaar! Toch fijn!

Nu even gebruik maken van het half uur gratis WiFi en genieten van alle lieve appjes en berichtjes van vrienden en familie...  

We hebben al aardig wat deelnemers gezien.. herkenbaar aan NYCM kleding en/of bungelende hardloopschoenen aan de handbagage....

Het maakt een tikkeltje beetje onzeker want tot nu toe vind ik alle anderen er een stuk meer afgetraind uit zien dan mezelf.. (Haha ) komt vast omdat ik liever gebak eet dan bananen en dadels...😂

We gaan zo off en over een half uurtje boarden. 

Wordt wederom vervolgd ✈️🗽

Onderweg!

7:15 reden we Sneek uit vanmorgen! 1 koffer vol met onze running-kleren #dekeuzeisreuze! Lang, kort of een combinatie! Beide 1 setje in de handbagage inclusief de loopschoenen..mocht de koffer zoek raken #watnatuurlijknietgebeurt!  Ook nog maar een spijkerbroek erin, bijna vergeten 😉

Gisteren een lieve kaart ontvangen van onze huisvriend Eric, Thanx !! 

De reis is begonnen en het is goed! Over een uurtje (na wat kleine files) komen we aan op t vliegveld van Düsseldorf.. 

Klaar voor vertrek! 

Surprise

Vanavond gingen Arnoud en ik nog even langs Wilhelm om zijn GoPro op te halen, die mogen we lenen...

Bij thuiskomst stond er een tasje voor de deur, met een dextro en een lavendel douche schuim en een lief kaartje..

Dankjewel Sybrich ! 

Google... mijn vriend en vijand...

Ja... ik Google wat af... ene keer geruststellend, dan weer paniekvergrotend... ik hou ermee op!! 

Ik heb een hele tijd geleden eens een vulling in een kies gekregen en van die vulling was een stukje afgebroken. Dat deed geen pijn maar was wel een beetje irritant.. soms bleef er iets van eten in dat gaatje zitten enzo... en ik dacht steeds "ik wil niet dat er tijdens de marathon iets tussen zit , want was tijdens de duurlopen wel eens zo, dus moet het nog even laten fixen" .. dat deed ik afgelopen vrijdag. De tandarts "moest er wel even een boortje langshalen", en ik koos voor verdoving.. 7:30 in de stoel, 7:55 weer thuis (met een lamme lip) so far so good....

Eind van de dag kreeg ik aldoor een bittere smaak in m'n mond en dat werd zaterdag erger en was zondag niet over..okeeeee what the f*ck is dát nou weer??!! Googelen op bittere smaak na tandartsbezoek leverde vooral veel verhalen over ontstekingen op... ja hoor! Dat maakte mij behoorlijk ongerust! Getwijfeld of ik naar een weekendarts zou gaan, maar had geen pijn en wilde toch veel liever m'n eigen tandarts, je weet toch maar nooit. 

Goed,.....het weekend wel gelopen (75 min) en doordat ik me er vet druk om maakte was mijn hartslag een tikkie hoger dan normaal.. wat voor mij betekende "zie je wel, vást een ontsteking"... en bij thuiskomst Googelde ik er weer flink op los! 

Het liep ook nog eens helemaal niet lekker, had allerlei pijntjes en kwam niet in the flow... maar goed, wat wil je ook?! Dat hardlopen blijft toch ook een mentaal dingetje... 

Er was genoeg afleiding zondag want eind van de middag kwamen Gerda en Gerhard ons vertellen dat ze een nieuwe woning hebben eind van het jaar en dus gezellig in Sneek komen wonen. 

We bestelden chinees en ik at met (bittere) smaak en kon prima kauwen op de net gevulde kies... 

Toen iedereen weg was googelde ik weer flink verder "mararhon en ontsteking" "marathon en antibiotica" enz (ik lijk wel ziek in m'n hoofd😂) uiteraard kreeg ik ook last op die plek.. m'n hoofd zeurde aan alle kanten, letterlijk en figuurlijk ..

Goed: maandag 9 uur hing ik als eerste aan de telefoon, en ik mocht dezelfde ochtend nog langskomen. Ik jumpte in de stoel en wenste goed nieuws. De tandarts kon niets vinden, deed testjes en maakte voor mijn geruststelling een foto... "Maaike: alles ziet er keurig uit, écht!" 

de bittere smaak (want die had ik écht!!) kon komen van tandvlees dat wat kapot was gegaan door het bandje tijdens het vullen of van een volle holte door verkoudheid (ehm... oké.. ik wil geen holte ontsteking !!)

Ter geruststelling kreeg ik een recept voor antibiotica, mocht de hel wel losbreken.. (ik heb echt een schat van een tandarts) en tipte ze om nog even te gaan neussprayen en vond ze dat ik vooral moest gaan genieten van het aankomende avontuur. Dat beloofde ik en bedankte haar zowat op m'n blote knieeen.. en met een beetje schaamrood op mijn kaken...

Tja.. en dan... toen had ik dus die kuur.. vandaag had ik heel de dag hoofdpijn.. komt dit nou van een verstopte holte? Ik had het ook steeds koud (word toch niet ziek??) zal ik tóch beginnen met die kuur? Hup: Google: of amoxiciline invloed heeft op je lijf, of je er wel een marathon op kunt lopen enz.. allerlei tegenstellingen passeerden de revue.. schoot niet op, behalve dat ik er niet zeker van was ermee te starten... (ik ben niet gestart!)

En er moest ook nog gelopen worden: 45 min D1. Wel/niet... even voelen? Of beter rust pakken? 

Uiteindelijk om 17:00 de schoenen aan en toch even gaan... Arnoud was tenslotte vanmorgen om 6u ook gegaan ...

Arnoud wilde Famke wel uit de Bso halen en Brecht vond het oké om even alleen te  zijn.. 

het liep best oke! Hartslag heel laag in de D1 gehouden en toch per kilometer onder de 7 min gebleven. En de hoofdpijn is ook weg.. en de bittere smaak ook... 

wat een energie had dit me weer gekost! Vanaf nu stop ik met Google! Vertrouwen op de voorbereiding, op m'n lijf, en vooral genieten!

M'n to do list wordt steeds korter, kappersbezoek is overigens ook afgevinkt! 

Langzamerhand krijg ik m'n eigen rust en vertrouwen weer terug. Morgenvroeg een werkoverleg in Emmeloord, nog 1x naar de masseuse , daarna lunchen met Marijke en daarna koffer inpakken : setje lang, setje kort en een setje casual.. verder vooral jogging en relax kleding.

Nog een boek en wat tijdschriften scoren en dan kenne we wel! 

Voor nu: rondje hondje en het bed in! Iets met rust pakken , voldoende slapen... enzo..

Wordt vervolgd ! 

Aftellen en taperen

Over precies een week zijn we net een paar uur geland en dus in New York..

De dagen vliegen voorbij, wat een volle agenda's nog..

Druk en veel op het werk bij ins beide, allemaal ontwikkelingen die hoge inzet vragen...

Zelf ben ik (Maaike) gister (donderdag) gecertificeerd als Video Interactie Begeleider.. na ruim 18 maanden opleiding en intervisie! Blij mee! 

Ook zit er weer een bezoekje aan de sportmasseuse en de fysio op..

én er is weer een training afgewerkt! 

Zo liep Arnoud dinsdagmorgen om 6:15 zijn uurtje DL2 en deed ik dat gistermiddag...

Er staat voor deze week nog 1 uur DL1 en een 75 min DL1 op t programma en voor volgende week op dinsdag 45 min DL2 en op woensdag 30 min DL1.. nog even volhouden ..

Ik zou gewoon wel nú weg willen... 

Oh maar kan nog niet ... van de week heeft Arnoud het rode behang eraf getrokken (mijn wens.. ->het blijft werken aan het huis me meer eigen maken...) en vrijdagavond komt het nieuwe erop! 

Oh ja en vorige week begaf de CV ketel het... zaterdag komt de nieuwe... nog even zo wat klussen voor vertrek..

Fijn dat komend weekend de kids hier zijn en dat het New York weekend al geen "kind weekend" was... 

die zien we straks ook een hele week niet... maar ze hebben een goed 'eigen' plekje bij hun andere ouder! 

Komende dagen ff extra genieten met z'n zessen! 

Het is nu 5:05 smorgens .. ik slaap al nachten erg slecht... vol hoofd.. 😳

hopenlijk t weekend wat "inhalen"...

Oh ja en taperen.. sportrusten.. 

houdt bij ons in: de frequentie blijft, de intensiteit gaat omlaag... lekker !! 

De laatste lange duurloop voltooid...

IHet zit er nu echt op met de langzame lange duurlopen... wat een gek idee...! 

Maar goed, eerst verslag van de loop en dan van de rest..

Arnoud is de man van de routes.. we hebben prachtige paden gerend afgelopen 24 maanden.. zaterdag kwam de vraag: wat staat er nog op jouw wensenlijstje... ?

Ik wilde heel graag tóch een keer de afsluitdijk lopen.. je rijdt er zo vaak overheen en het idee dat stuk dan ook eens gelopen te hebben lijkt me gewoon cool...! 

Zo gezegd zo gedaan..even uitzoeken waar te starten en finishen... de logistieke kant van het verhaal! 

We besloten om met de auto naar kornwerderzand te rijden, daar de Qliner naar Den Oever te nemen en dan weer terug te lopen. Dat was zo'n 26 km en gezien onze ervaring zouden we daar ongeveer 3 uur over moeten doen. En dat was het schema: 180 minuten. 

De eerste bus ging pas 09:07, voor ons was dat uitslapen, gezien de looptijden van afgelopen weken op zondagmorgen! Best lekker! 

Wel spannend weer even, want vorige week ging het niet zo lekker én we waren een week niet fit geweest. Ik had gewoon echt de zenuwen in de bus..(dat belooft wat voor NY) 

Eenmaal aan het lopen was het weer goed, het voelde meteen wel soepel en oké! Na de eerste 10'km hadden we nog nergens last van "alsof ik nog niks heb gedaan" aldus Arnoud.

Elke 5 km namen we even tijd voor een paar slokken drinken en/of een stukje reep of koolhydraat snoepje.. het ging gestaag..

Vlak voor het halve marathon punt begon de hartslag wat te stijgen..  het was toen ook echt alleen maar rechtdoor en het einde kwam maar niet in zicht.. geen punt om op te focussen, alleen de groene bordjes om de 100 meter...

Arnoud moest echt rustiger aan doen om de hartslag laag te houden, zelf kon ik ietsje harder maar ook niet voorbij de 7:14 minuut per km. 

We zijn toen elk ons eigen tempo gaan lopen ..

In heb zelf nog 2 km op de dijk gelopen, onverhard.. even wat anders en even een ander uitzicht.. toen ik bij 25 km weer koos voor asfalt was het net of ik na het zwemmen met kleren aan, met alleen de zwemkleding aan weer het bad in sprong.. een heerlijke verlichting.. zo heb ik de laatste 2 km vol gemaakt.. snel naar de auto, drinken pakken, banaantje en uitwandelen, rekken..

Daar kwam Arnoud ook al aan.. hij kon nog lachen en was tevreden..

Ik had geen droge of extra kleding mee dus werd wat koud.. snel naar huis en onder de douche... wat is dát dan zalig!! 

Daarna lekker op de bank.. haardje aan, boek erbij.. nog een stuk gewandeld met de hond en toen naar het etentje met de familie! Goeie afsluiting van het weekend..en heerlijk gegeten! Wauw!! 

En nu zit het er bijna op.. ik wordt er meteen knetter onzeker van.. voor m'n gevoel kan ik er nu niet veel meer aan doen en komt het er nu echt op aan wat ik nog doe of laat...

Ik wil goed op m'n voeding letten, weinig vetten, wat meer koolhydraten, maar geen kilo's meer aankomen, dat moet je tenslotte allemaal meesjouwen..

Nog wel wat trainen, nog een keer fysio, nog een keer een massage.. nog even naar de kapper, zonnebank (die laatste twee helpen gewoon bij t goeie gevoel)

Maar ik ga nu met die marathon naar bed en sta ermee op.. Google me suf over do's en dont's, probeer zoveel mogelijk info te verzamelen over hoe het daar gaat enz.. als we nog wat moeten doen of weten, moet dat nu!! Over 10 dagen vertrekken we...

Ja ik heb duidelijk last van het PMS : het Pre Marathon Syndroom....

Een lopeloze week gehad...

Die één-na-laatste lange duurloop van vorige week... die had een vervelend staartje...

Bij thuiskomst gingen we lekker brunchen met z'n allen...Arnoud besloot een "iets" te maken van: 5 eieren, spek, ui (!) en tomaat.. 

daarna gingen we zwemmen met de meiden.. na een tijdje wildwaterbaan-pret was het wel tijd voor een softijsje.. zelf nam ik een capuchino overigens..

Daarna nog een poos waterpret gehad met de meiden...

Als afsluiter (en start van de herfstvakantie) gingen we nog naar de mac. Arnoud ging voor een grote burger met bacon en ui en een ijsje (frappuchino witte chocolade??) toe... zelf nam ik een salade en een par hapjes ijs van Famke 😇😱

Goed.. eenmaal thuis, lekker op de bank en tegen twaalven het licht uit...

Om 00:30 ging deze alweer aan.. Arnouds maag keerde om... en weer.. en weer... de hele nacht door.. en de volgende dag was t niet over. De reis naar Parijs is geskipt en daar kwam 1,5 dag bed voor in de plaats..

Ik werd verzorger.. 😉 

Woensdag ging Arnoud weer een hele dag werken en hadden wij een logeetje.. 

zelf was ik ook al wat gammel.. van de slapeloze nachten en een vleugje virus schat ik in... 

en zo lag ik zelf de hele donderdag in bed... enorme hoofdpijn en een zeer lijf..beroerd en een grieperig gevoel.. niet oké..

Zaterdag had ik m'n energie weer terug en ook Arnoud was toen weer aardig bij de pinken .. lekker weekend gehad met z'n 2.. en besloten zondag gewoon het loopschema aan te houden..

Gelukkig nu ziek geweest en niet over 2 weken. Vervelend was het wel.. we hadden ons liever energiek gevoeld... hopenlijk hebben we voldoende tijd om volledig te herstellen! 

één-na-laatste duurloop...

Ons schema zei 180 minuten... 3 uren dus... de vraag was nog even: gaan we ons aan de minuten houden of gaan we voor de 30 km en er een iets langere loop van maken... na overleg met de trainer/schemamaker besloten we voor het schema te gaan...

Waar dit keer langs? En gaan we vanuit huis of rijden we ff ergens heen? Sneek en omgeving hebben we echt al gezien.. en 10 min autorijden zorgt wel voor een compleet nieuwe omgeving!

Opstaan was een dingetje, zoals altijd.. we wilden vroeg lopen ivm alle kids die thuis zijn.. 

6:30 waren we in Nijland.. vanuit daar had Arnoud weer een supermooie route bedacht.. niks meer aan doen!

Het ging alleen vandaag niet zo lekker.. spaghetti van gister was niet goed gevallen, last van de maag... en een strijd met mezelf , moest er, ondanks een lage hartslag erg hard voor werken.. niks ging vanzelf.. vorige week wel dus dit was ff een afknappertje.. ik voelde me koud en moe.. 

maar goed.. doorlopen toch maar.. af en toe een paar stappen wandelen, slokje drinken, snoepje... en maar weer gaan...

En zo zaten we om 10u weer in de auto terug naar huis.. Brecht en Famke waren net beneden (lekker uitgeslapen!!) en Norah en Sidney lagen nog te slapen.. goed gedaan dus! 

Net gebruncht... en dadelijk met de meiden naar het zwembad in Joure.. (dus...)

Arnoud de komende 3 dagen op reis, wij herfstvakantie... rustig aan dus.. dikke prima 👍👍

Nog 21 nachtjes tot 6 november....🏃🏽♀️🏃🏻

En weer 60 min en 10 km erbij!

Vandaag ben ik vrij... altijd op maandag maar meestal ben ik toch op m'n werk.. vandaag dus niet! Heel bewust, wat beter op mezelf passen!!

Ik bracht vanmorgen het zoontje van vrienden naar school en deed daarna boodschappen..had al bedacht dat het best slim zou zijn om te gaan lopen, dan had ik t maar gehad en hoef ik savonds niet meer (wordt steeds lastiger nu het vroeg donker is en kouder wordt)

Er liggen genoeg klussen in huis maar dat kan na het lopen ook nog wel.. dus om 10:50 stond ik buiten. Met 60 min D2 op het programma waarbij elke 15 min een min D3...

Bedacht me wel dat ik nog geen tijd voor ontbijt had genomen... nou ja, daarna dan maar, is het ook extra lekker!!

De eerste paar honderd meter waren m'n benen toch stijf!! Die 30'km van zaterdag waren merkbaar.. maar geleidelijk aan ging het al beter. Ik dacht, als ik voel dat het toch teveel is kort ik in, dus besloot bij IJlst het schelpenpad op te gaan, dan zou ik na 6,5 km weer thuis zijn. Maar eenmaal in de buurt wilde ik het wel afmaken.. heb flink wat hoogteverschil meegenomen in de lussen die ik heb gemaakt... het voelde supercool dat ik dit kon! Na die 30 van zaterdag alweer zo op tempo lopen waarbij ik m'n hartslag binnen de zone kon houden... 

Nu lekker 2 of 3 daagjes rust tot de volgende loop./ dat is een uurtje D1.. goed te doen! 

En nu een snelle douche en dan toch nog maar even die klussen in huis...voor het weer 14:15 is en ik op t plein wordt verwacht! 

The day after...

Toch altijd even afwachten hoe alles zich hersteld... ik heb zelf maanden met pijn gelopen en had dan de volgende dag daar behoorlijk last van...

een van de eerste dingen die we elkaar vanmorgen vroegen "hoe voelen de benen"? 😉

Best goed, beetje vermoeid, beetje vol/stijf maar eigenlijk heel oké.. kan gewoon de trap op en af rennen...

Zo fijn, want ook dit geeft vertrouwen! 

De dertig aangetikt!!

Yeeehoee! Het is zaterdagmiddag en wij zijn "vrij" de rest van het weekend!! Waar meestal op zaterdag de lange duurloop nog boven ons hoofd hangt hebben we m nu al gehad! Wat betekent: morgen uitslapen, en de rest van de dag zo'n heerlijk voldaan gevoel!!

Het was een gekke week! We hadden het druk, s'avonds verplichtingen naast overdag gewoon lange werkdagen.. zo liepen we beide op woensdag weer voor t eerst na het weekend.. eigenlijk hadden we donderdagavond nog een keer moeten lopen.. maar we waren beide laat klaar met werken, aten daardoor ook laat, en Norah moest nog uit scharnegoutum gehaald worden op de fiets en Arnoud moest vrijdag om 4:30 rijden om om 11:30 in Duitsland bij Adidas te zijn... (en de meeting donderdagavond nog voorbereiden) dus.. beide besloten de interval dan maar over te slaan...

Donderdag was ik bij de fysio om mijn rug te trainen (stabiliseren) en m'n kuit te behandelen.. de fysio vond het best oké voelen maar heeft me wel aangepakt..ik had daar vrijdag nog best napijn en een stijf gevoel van, en heb daarom de sportmassage afgezegd (moest er niet aan denken dat er in m'n kuit gekneed zou gaan worden...) 

We hadden de hele week al het plan om zaterdagochtend van Leeuwarden naar Sneek te lopen en zaten daarom om 7:15 in de eerste trein die vandag reed! Best even lastig opstaan maar ja.. inmiddels begint het ook te wennen ofzo..

Snel bij de AH to go op station Leeuwarden nog een rol mentos en een snicker gescoord voor onderweg, en ik had nog dextro en een iso reep bij me.. 

verder waren we voor geen meter voorbereid.. niet de dagen ervoor extra gedronken en pasta gegeten. Arnoud at zelfs alleen maar een Whopper van de burger king😳

Ik was zelf vrijdag met mijn zus naar de vrouw experiance in wtc Leeuwarden en at daar een dagplate.. best oké! ☺️

Eenmaal klaar voor de start deed Arnoud zijn hartslagmeter het (weer) niet.. even prutsen en balen en toen accepteren en gaan.. 

Mooi langs de zwette.. Hollandse luchten, wijds uitzicht, geen wind en een herfstzonnetje.. prachtig! We liepen beide relaxed en hebben lekker bijgepraat..dat kan tijdens zo'n rustige loop! 

We waren voor mijn gevoel zomaar in scharnegoutum en dan is Sneek ook al heel dichtbij .. we hadden toen 22 km op de teller en dus nog 8 te gaan (we gingen  voor de 30 vandaag) 

Een paar keer gewisseld van idee qua route.. geen zin om allemaal lussen te moeten maken om de 30 vol te krijgen.. uiteindelijk kwam het supermooi uit en kwamen we uit bij de shell benzinepomp na 30 km! 

Een koud blikje cola, een fles water en een blikje chocomelk gescoord.. wat is dat dan toch heerlijk!! (Net als die halve snicker onderweg op het 20 km punt. even wat zoets en wat kauwen!!) 

Het lukte Arnoud zelfs nog om onderweg vanaf station sneek noord, een tussenstop te maken bij Bakker Bart.. verse broodjes.. hmmm!! 

Toen we thuiskwamen rond 12u rolden de pubers net hun bed uit ..

En nu: op de bank.. vanavond lekker eten en naar de film... bijkomen !! 

Arnoud mag nog even aanmoedigen op het voetbalveld in Sneek en Heerenveen.. 

Nog een maandje...

Sinds de vorige blog ben ik weer 4,5 uur rennen en ruim 43 km verder, verdeeld over 3 trainingen.. het gaat best oke! 

Afgelopen zaterdag reden we om 7 uur naar Utrecht.. Beetje spannend wel.. wat krijgen we te horen? Hoeveel mensen zouden er komen? Hoe zal het lopen met de groep gaan? 

Eenmaal aangekomen een ietwat gespannen sfeer in de ruimte en 130 stoelen vrij voor al onze medelopers... we keken om ons heen en iedereen deed dat.. hoe fit zouden we zijn tov de rest? Dingen waar we niet eerder mee bezig waren geweest..

Het was een nuttige bijeenkomst.. vol do's en don'ts.. en we kregen vertrouwen. Met name over onze manier van trainen waarbij we veel oefenen op lange afstanden met een lage hartslag. Je traint dan om het langer vol te kunnen houden! 

De loop in Utrecht was leuk! Nieuwe omgeving en een aantal bruggen. Die voelden we wel. We kozen voor 2 rondes van ruim 11 km, op rustig tempo. We waren de groep al snel kwijt omdat de meesten sneller liepen maar ik wilde geen risico nemen.. 

tegen vieren waren we weer thuis.. na het weekend gelijk het visum geregeld welke meteen goedgekeurd werd! Fijn! 

En wat ook fijn was, was dat we nu de hele zondag vrij waren! Wat een genot! 

Vandaag, woensdag, mijn eerste training van deze week weer gehad.. een uurtje D1.. 

na een gesprekje met m'n leidinggevende, waarin ik even m'n hart kon luchten over alles waar ik tegenaan loop in m'n werk, kon ik lekker met de kop in de wind naar radio 538 luisteren, en ondertussen even in beraad met mezelf.. m'n benen deden de rest.. gedachtes over hoe om te gaan met emoties van anderen, de frustratie over het soms ontbreken van verbinding en de  opluchting over erkenning van dingen die ik al zo lang signaleer, passeerden de revue. Alles kreeg weer een plek en ik kwam tot de conclusie dat ik vooral dicht bij mezelf moet blijven en mensen om me heen moet houden die dezelfde passie en hetzelfde gedachtengoed delen.. dat maakt sterker en verbind! De rest is dan beter te behappen! Positieve energie heb ik nodig.. 

na dat uurtje lopen kon ik er weer tegenaan! Een warme douche en een to do lijst van huishoudelijke klussen is dan even wat het voor nu is! 

Met Ruim 10 km in de benen, inclusief versnellingen..

Ik liep gemiddeld 6:25 minuten per kilometer met een hartslag van 151 (D1) waarbij polar aangaf dat het een redelijke (dus lage) trainbelasting was! Dat is heel mooi, want dat betekent dat als ik dit tempo aanhoud voor de marathon (wellicht iets hoger tempo) in het relatief lang vol moet kunnen houden. En dat voelt goed!! 

Qua blessure is het te doen.. het voelt steeds beter en als ik de therapie nu volhoudt de komende weken komt het goed! Donderdag laat ik me weer prikken en vrijdag masseren .. 

donderdagavond wil ik m'n interval doen en zaterdagmorgen gaan we voor de lange duurloop.. we gaan nu pieken qua tijd (duur) en afstand.. 

en zondag : lekker vrij en Home alone! Kan er nu al naar uitkijken! 

Maar nu eerst : opruimen, stofzuigen, dweilen, ramen lappen en slaapkamers door..

En vanmiddag een kidsmiddag met als afsluiting: proef afzwemmen Famke!! 🎉

Het gaat goed!!

Yess.. we hebben beide het gevoel progressie te maken zo in de laatste weken van de voorbereiding op de marathon! We zijn streng en houden ons aan het schema. Niets meer overslaan als het enigszins lukt en er nog even vol gas voor gaan! Is Arnoud vorige week beter gelukt dan mij (had ook met last van achillespees te maken, tezamen met een drukke volle agenda en kinderen...) maar deze week gingen we als een speer... woensdag de duurloop van een uurtje, vrijdag om 6u smorgens samen de interval gedaan en vanmorgen om 6:30 op pad voor een enkeltje Workum.. heerlijk gelopen, het ging makkelijk en soepel en zonder pijn ... hartslag mooi laag kunnen houden! 

met de trein weer terug en voor 11 uur zaten wij al aan de koffie met 24 km in de benen... hopsakee..

Even geëxperimenteerd met een iso reep onderweg, viel op zich goed! 

Op naar een nieuwe week met weer 2 trainingen op het programma! En dan zaterdag naar Utrecht voor de info bijeenkomst van Holland Runner! 

En een duurloop met mede reisgenoten! 

Leukkkkk!!! 

Uurtje....

3x in de week lopen is wat het schema aangeeft... 1x 60 min D2, 1x interval en 1x een lange duurloop in D1...

Het uurtje D2 zit erop... Moest me er even toe zetten... Brecht naar bed gebracht en meteen omkleden.. No Way Back als je eenmaal je loopkloffie aan hebt..

Het was tegen negen uur toen ik vertrok.. Geen route in m'n hoofd, eerst maar eens zien hoe t gaat.. Uiteindelijk relatief dichtbij huis gebleven.. 4x een kwartier, tussendoor even rekken, wandelen.. M'n achillespees zeurt.. Morgen weer fysio..

Goed, al met al 10 km gelopen.. Na tienen thuis met teveel energie.. Nu bijna 01:00 en nog niet in de slaapmodus.. Zucht! 

Er komen 2 megawarme dagen aan, voorbij de 30 graden.. Dan heb ik t maar gehad.. In die hitte lopen is niet zo m'n ding..

Een vrije zondag!

Zo hee dat is lekker!!! We hebben vanmorgen uitgeslapen in eigen bed.. Dat is écht lang geleden! En wat voelde dát luxe... 9 van de 10 keer zetten we een relatief vroege wekker voor de duurloop... Helemaal nu ze steeds langer worden.. 

Maar:

Dit weekend bedachten we zaterdagavond al te gaan.. Omdat we dan zondag vrij zouden zijn! Alle kids naar hun andere huis en wij dus samen! 

We zouden 17u gaan lopen.. Of nee 18u..

Huh? Oké, 17:30..

Ware het niet dat we toen voor Pampus lagen op de bank.. Niet vooruit te branden.. Om het onszelf nog makkelijker te maken bedachten we wat we allemaal nog meer zouden kunnen doen ipv de duurloop...

En toch was een hele vrije zondag aantrekkelijker.. Dus: dan toch maar actie! 

De route hadden we al bedacht dus dat scheelde.. Uiteindelijk stapten we na 18u pas in de auto op weg naar de oude weg richting Joure. Daar liepen we een prachtige ronde langs het water, kwamen we uit bij schasterbrug, liepen we het pad tussen snelweg en industrieterrein en daarna nog daarna nog een lus rondom de oude weg voor extra minuten. Inmiddels was het donker, heeuuul donker! 

Het ging me niet heel makkelijk af dit keer.. Wat last van achillespees...toen we 2 uur gelopen hadden en nog 40 minuten  moesten, waren dat hele lange minuten! Ik heb van de 40 er "maar" 25 gedaan en toen waren we bij de auto, en was ik er klaar mee. Voelde me conditioneel verder goed! 

Arnoud had deze week al 2x ruim 8 km gelopen.. Keurig zijn schema gevolgd! Helemaal top!

Zelf had ik niks gedaan, wel fysio en sportmassage.. Had toch wel flink napijn van die 32,8 km van vorige week, durfde het niet aan..

Deze week gaat dat anders, dan ga ik gewoon weer m'n 60 min D2 + interval lopen! 

Maar nu eerst genieten van een vrije zondag met 21,4 km in de benen! Yeehaaa!! 

Geen afsluitdijkloop... Wel veel kilometers!

Weer eens een blogje...! Inmiddels hebben we 3 weken vakantie gehad.. Heerlijk back to basic op de camping in Koudum.. ! Fijn gehad met elkaar, en over het algemeen prima weer. Lekker op het water kunnen zijn en vooral zonder klok en "moeten" geleefd! Dat was weer even schakelen vorige week... Maar de kop is er af.. 

De kinderen allemaal weer een nieuw schooljaar! Zo begint Sidney vandaag op z'n nieuwe MBO opleiding, Norah in 2 HAVO, Brecht naar de bovenbouw, groep 6, en Famke alweer naar de middenbouw, groep 3 (niet meer in de klas brengen vanaf vandaag..😓)

In de vakantie hebben we bijna niet gelopen.. Het kwam er niet van, sliepen uit, het lag zo lekker, wilden niet bij de kinderen weg enz enz... Ondanks dat rust nemen ook goed is (en ook goed voelde) moesten we wel weer ons beste beentje voor zetten sinds vorige week..

In de vakantie hebben we een keer 10 km gedaan en een keer 18..dus niet helemaal niks!

Vorige week zondag moest het er dan weer van komen... We zouden smorgens gaan maar er was regen en onweer, dus besloten we eind van de dag te gaan... Rond 19u de vouwwagen weggebracht naar Raerd, en van daaruit gaan lopen. We hadden bedacht 25 km te lopen ivm de afsluitdijkloop van de week erop.. Wel even km's maken! Zo gezegd zo gedaan.. Al viel het wel zwaar! 

In gedachte deed ik alsof ik de marathon liep, in m'n hoofd deelde ik het op in blokjes van 8 km, en dat dan 5 keer! Bij elke 8 km deed ik een nieuwe ronde tijd, zodat ik steeds maar 8 km hoefde. Dat vind ik fijner te overzien dan tellen tot 25. Ik zat in m'n 4e blokje toen we er na 1 km waren.. Dat was fijn! Arnoud verklaart me voor gek met deze mindset maar voor mij werkt het! 

Besloten om afgelopen week rust te nemen, goed te eten (veel pasta) en meer te drinken. Zelf heb ik nog een sportmassage genomen (had last van linker kuit) en nog bij de fysio geweest. Rug getraind en geprikt in bilspier. 

De hele zaterdag waren we gespannen..we hadden genoeg afleiding want alle kids waren thuis.. 

Zaterdagavond alles klaar maken.. Speldjes vast op het startnummer, stapeltje loopkleding, stapeltje after-run kleding, eten, drinken, horloges laden enz enz, alles lag uitgestald op de tafel. We gingen eerder naar bed dan de meiden en Sidney.. We rekenden nog 2x uit hoe vroeg we weg moesten en ik zette de wekker op 2 uur, zodat ik voldoende tijd had om nog te eten en naar de wc te gaan... 

Arnoud sliep al toen ik nog 1x ging checken op de site (er was onweer voorspeld en het woord aflassen was al gevallen.., we hoopten dat dat niet zou gebeuren maar toch..) en ja hoor.. Het ene appje na het andere verscheen op m'n scherm.. Het is afgelast!! Vanwege zwaar weer, onweer en harde windstoten...

NEEEE!!!! Er maar uitgegaan, meiden ingelicht dat de zondag er toch anders uit zou zien, en een borrel genomen...

De wekker op 9u, want vroeg gaan lopen had nu geen zin vanwege het weer.

Omdat opa en oma zouden komen oppassen, konden we toch een lange loop gaan doen dus om 10:30 vertrokken we lichtelijk chagrijnig en mopperend geïrriteerd aan de loop. Arnoud wist wel een route dus gaan dan maar...

Na de eerste km stond ik te kuchen in de berm, maar daarna ging het wel aardig! Ik had een lekker tempo van tussen de 6:15 en 6:30, zoals ook m'n plan voor de loop was. 

We hadden al meer dan een halve marathon gelopen toen we in IJlst kwamen (eerst liepen we er langs en daarna erdoor).. We hadden beide enorme dorst en de drankgordel met 3 kleine flesjes was al lang leeg.. Ik had gelukkig een tientje bij me en we kochten een flesje AA in de plaatselijke snackbar... Het waaide hard, en we werden koud, stonden iets te lang stil.. Ik moest ook nog naar het toilet (dat koude zoete drinken deed weer wat met m'n darmen!) Arnoud werd kouder en stijver.. Dat was niet helemaal handig allemaal.. Hij had beter door kunnen lopen maar wachtte toch op mij... Vanaf dat punt wilde het niet zo goed meer... Bij ons beide niet...

Ik besloot toch door te gaan.. Wilde het heel graag afmaken, in elk geval tot de 30 km.. En we waren ook nog niet thuis.. Arnoud ging ook weer in de actie maar de benen zaten al voller dan hij zou willen.. Mij dan zo weg zien lopen helpt dan ook niet.. 

Ik ben tot de 30 gegaan en was toen voorbij de rotonde. In de veronderstelling dat Arnoud mijn kant op zou komen zette ik m'n klokje stil en begon te wandelen, totdat ik hem maar niet zag.. 

Ben terug gelopen (klokje weer aan, dan nog maar wat kilometers en misschien dan toch maar de 32.8 volmaken) richting hommerts.. Daar stond hij bij een hek een steentje uit zn schoen te halen..

Hij wilde graag de 30 volmaken (ik zat daar al ruim boven doordat ik steeds heen en weer was gelopen). Hij baalde inmiddels behoorlijk... Nog een klein stukje samen gedaan en toen ons eigen ding maar gedaan.. Inmiddels zat ik al op 32 km! De laatste 800 meter wilde ik nu ook.. Dus nog naar de rotonde gelopen en een klein stukje terug en toen had ik het gehaald...en daar kwam Arnoud ook aangelopen.. Met maar liefst 29'km in de benen..

Op dat moment kon hij er niet blij mee zijn... Begrijpelijk! 

Na een nachtje geslapen te hebben zijn we beide blij met de gemaakt kilometers en pakken we ons schema weer op! 

Nog 2 maanden tot aan New York.. Nog even doorzetten.. Nog even bikkelen...

Het komt goed, hoe dan ook.. Het blijft een beetje vallen en opstaan , en dat hoort erbij..

De afstand van gister deed ik ook weer in blokjes... Ik deed wederom net alsof ik een marathon ging lopen maar deelde het op in rondes van 4 km.. En dat dan 10 keer.. 4 km is goed te overzien en na 8 blokjes kon ik stoppen.. Ik dacht, ik doe net alsof ik 10 km ga lopen en elk blokje is een kilometer.. Dat maakt het mentaal voor mij echt makkelijker... 

(Toen ik het Arnoud vertelde vond hij dat ie echt met me naar de dokter moest 😂😂) 

Op naar nieuwe ronde, nieuwe kansen deze week!!

1,5 week en 44 km verder...

Dat lopen we dus zo per persoon...44 km in 1,5 week..

Na maandag geblogt te hebben, heb ik woensdag nog gelopen..het regende behoorlijk die dag en er stond een flinke wind.. Na dagen met een drukkende warmte leek het me heerlijk om in dit weer een rondje te rennen.. Zo stopte ik op tijd op het werk en huppelde ik 11 km door de stromende regen! Superlekker! 

Diezelfde  avond kwam Arnoud met een volle kop thuis uit het werk en is ook meteen gegaan en tikte er even 12 af...hoppa

Donderdag weer bij mevrouw fysio geweest en voor het eerst m'n rug getraind op een speciaal apparaat.. Moet mijn rug zowel losser als sterker van worden... (Het voelt wel goed) en ook nog wat naalden in m'n bilspier gehad..

Zaterdag vertrokken we met Eric en Theunis naar itterbeck - Duitsland, waar 

Carmen woont. Daar zouden we een nachtje blijven. Het was erg gezellig en fijn om er even uit te zijn! Zaterdagavond dus niet aan de borrel maar een frisje, want zondag weer lopen. 150 min (2,5 uur!!!!) dus op tijd weg.. 8u afgesproken 

Eric was al eerder opgestaan voor z'n warming up (wat een bikkel.. Liep terwijl hij het niet meer gewend is ook zo even 2,5 uur!!) 

Het lopen ging redelijk.. Conditioneel prima, qua last/pijn een 5.. 

Ook nog verkeerde route gelopen, waardoor we de laatste 5 km hebben gewandeld.. (Daar zal ik verder niet teveel over vertellen) ik tikte 23 km aan.(incl wandelen de 28). Nog 9 erbij voor de afsluitdijkloop op 4 sept. Spannend!! 

Gister (woensdag) nieuwe schoenen gekocht. Op m'n huidige liep ik niet fantastisch, en wilde er niet op lopen in New York. Ik ben geslaagd en met de Brooks Ghost 9 de deur uitgekomen..

Een bredere en grotere schoen, minder naden, een omhooglopende neus en een andere zoolstructuur... Voelt goed

Aan het eind Vd middag meteen ingewijd met een 60 min duurloopje D2. Voelde wel goed. Weer 10 km afgetikt.

Gestopt bij Arnoud's kantoor en samen naar huis.. 

Arnoud heeft het heel druk en maakt even andere keuzes . Werkt tot laat door en begint de volgende ochtend voor 7u alweer.. Laatste week voor de vakantie.. Hopelijk vindt hij deze week nog een loopmomentje. 

Toedeloe roze Asics Dynamic... Hallo Brooks Ghost.. Welkom! Als je je gedraagt mag je mee naar NYCM! :-))

Loopje met Sybrich

 Normaal lopen we nooit op maandag, aangezien we zondags altijd een lange loop doen. Maar doordat we dat nu op zaterdag al hadden gedaan kon het prima. Ik had net besloten te gaan lopen toen Sybrich me een Appje stuurde met de vraag om samen te gaan! Jaaa leuk!! 

Zo pikte ik haar op, en reden we daarna terug om mijn horloge nog weer op te halen... (Het moet tenslotte wel allemaal geregistreerd worden he ;-)) 

Ik liep niet geheel soepel maar wel oke.. 

Smiddags was ik behandeld door de manueel therapeut.. Ze heeft me flink pijn gedaan maar wel losser gemaakt en deze week start ik met een rugprogramma. Volgens haar is het probleem dat ik mijn spieren niet op de juiste manier inzet. Ik heb ze wel (oef) maar gebruik ze dus niet goed. Daar mag ik mee aan de slag. Dat grijp ik dan nu ook maar aan..

Sybrich en ik liepen in Joure/schasterbrug/de wielen, ruim 9 km.. Prachtig rondje zeg!! Daarna nog 1,5 km uitgewandeld..lekker gekletst en daarna het dak eraf.. Letterlijk! Even een cooling down met de kop in de wind! Dikke prima!! 

Weekendverslag

Nu de 4 kinderen 3 weken lang met hun andere ouder vakantie vieren hebben wij alle tijd en ruimte om onze eigen plannen te trekken... Ondanks dat we deze situatie als dubbel ervaren, is de qualitytime met elkaar heel fijn...

We zijn lekker bezig in huis, Arnoud heeft een aantal wat grotere schoonmaakklussen gedaan en we hebben beide weekenddagen lekker uitgeslapen. Zaterdag hebben we geshopt voor dingen in huis, verf, nieuwe stoelen voor bij de eettafel en voor op het balkon, gekeken voor behang, een tuintafeltje gescoord bij de kringloop.. De balkonbank in de beits...

En omdat we de tijd en ruimte hadden voor ons eigen plan, besloten we zaterdagavond de lange duurloop te doek zodat we zondag vrij waren..

Het was een flinke verassing dat er maar 90 min in het schema stond... Achteraf maar goed ook, ik liep niet lekker... 

Ik was donderdag bij de fysio geweest, flink geprikt in bil en been.. Vrijdagmiddag een poging gedaan voor een training, terwijl de auto bij de garage een nieuw stuk uitlaat kreeg... Maar het was bloedheet en enorm vochtig dus het was meer wandelen dan hardlopen.. Niet leuk, maar ja...

Zaterdag dus een nieuwe poging.. Niet veel beter.: m'n lijf deed niet goed mee en ik voelde me moedeloos en verdrietig.. Was blij dat t klaar was en dan was dit nog maar 14 km.. De getallen moeten andersom, dat voelt niet fijn...

Maar toch uiteindelijk... Na de douche, blij dat het toch weer in de benen zat...

We dronken een glas rosé in de tuin, bij de vuurkorf en kaarsjes.. Blijft fijn, zo in dezelfde modus te zijn! 

Zondag dus uitslapen.. Arnoud had een plan, het balkon moest schoon, dus zodra het lukte om op te staan ging hij aan de slag...gevolgd door een flinke gezonde brunch... En toen lekker op pad.. Dak eraf, bikini aan, parasol mee, boekjes mee, hond mee, alles voor een middag relaxen.. We zijn neergeploft aan de dijk in de buurt van oudemirdum.. Over t hek geklommen... Lasse lekker gezwommen, wij zelf ook even het water in, en daarna de ogen even kunnen sluiten met de zon op de bol... Heerlijk!!!

Daarna nog een eind getourd, en door dorpjes gereden waar we de naam nog nooit van hadden gehoord..

Geëindigd bij de pizzeria in oudega.. Dat is toch wel een beetje "onze"

Pizzaria geworden inmiddels...Lasse gedroeg zich voorbeeldig.. Zowel op de achterbank in de Saab als onder de tafel in oudega.. Hij is ook flink aan z'n trekken gekomen..

En dan is het weekend ook zomaar weer om! Op naar een nieuwe week! 

Ook ik weer..

En dan bedoel ik niet 'ook ik weer lopen' want daar zijn we nooit mee gestopt, maar 'ook ik weer bloggen'... Na een periode van een jaar geen korte verhaaltjes, heb ik(Arnoud) me ook weer voorgenomen regelmatig een stukje tekst te schrijven. Het achteraf teruglezen is toch wel erg leuk.

Zoals Maaike al zei is het deze week wat lastig, daarom heb ik besloten vanmorgen nogmaals vroeg op te staan. Ik zat toch al in het ritme. Lasse mee en dus een rondje IJlst over de oude hemdijk zodat Lasse ongeveer 7 van de 10km los kan. Weinig tot geen verkeer, de vakantieperiode is echt begonnen, dus dat ging prima.

Zometeen een frisse douche en dan 'an die Arbeit', met vanavond een ouderwetse pokeravond thuis op het programma. Nog even bijkletsen met de vrienden voordat een ieder zijn 'vakantie'weg gaat.

Alhoewel, de één is druk in z'n nieuwe huis bezig, terwijl de ander thuis blijft omdat vrouw Wendy met een flinke buik rondloopt. We zullen alle verhalen vamavond voorbij horen komen.. Ik heb er zin in.

Oh jee..

Oh jee.. Wanneer nou lopen? De agenda zit vol..

Dinsdag was Famke er een dagje, de kinderen zijn nu 3 weken naar hun vader en hun moeder dus een empty nest.. Maar dinsdag even niet, Famke kwam een dagje omdat het even zo uit kwam.

Meteen daarna vertrokken wij naar Soest, voor de verjaardag van Arnoud's vader. Daarna reden we door naar Gent, omdat Arnoud gister een afspraak had bij Decathlon in Lille, en ik ging mee. We waren daar gister rond 9:00 en om 13:00 reden we weer terug naar Sneek (met ern tas vol hardloopspullen, dat dan weer wel!) 

Beetje brak van een korte nacht en relatief lange reis en de enorme hitte van meer dan 30'graden.

Ik had geen puf meer om te lopen.. Te warm en te moe.. 

Vandaag, donderdag, beide 6u opgestaan om achterstallig werk van denafgelopen 2 dagen in te halen, je moet er wat voor over hebben...

Vanavond een overleg incl eten dus ook weer laat terug.. 

Morgen dan maar weer een dag en even accepteren dat dit een soort lopeloze week is.

Wel zijn we maandag samen naar Raw Fit geweest en ben ik bij de manueel therapeut geweest (advies: meer core stability trainen - in schijn m'n spierkracht niet op de juiste manier in te zetten) en m'n enkel zit vast.. Vandaag een bahandeling bij de fysio op de planning.. Had flinke napijn van zondag dus er moet wel wat gebeuren..

Wordt vervolgd.. Ik merk de verslaving aan de endorfine.. Ben niet zo blij.. Tekort eraan vrees ik dus.. 

Nu eerst aan het werk! De vakantie periode roept in de intensieve zorg veel kwetsbare situaties op waarin mijn rol als zorgcoach belangrijk is.