Weer eens een blogje...! Inmiddels hebben we 3 weken vakantie gehad.. Heerlijk back to basic op de camping in Koudum.. ! Fijn gehad met elkaar, en over het algemeen prima weer. Lekker op het water kunnen zijn en vooral zonder klok en "moeten" geleefd! Dat was weer even schakelen vorige week... Maar de kop is er af..
De kinderen allemaal weer een nieuw schooljaar! Zo begint Sidney vandaag op z'n nieuwe MBO opleiding, Norah in 2 HAVO, Brecht naar de bovenbouw, groep 6, en Famke alweer naar de middenbouw, groep 3 (niet meer in de klas brengen vanaf vandaag..😓)
In de vakantie hebben we bijna niet gelopen.. Het kwam er niet van, sliepen uit, het lag zo lekker, wilden niet bij de kinderen weg enz enz... Ondanks dat rust nemen ook goed is (en ook goed voelde) moesten we wel weer ons beste beentje voor zetten sinds vorige week..
In de vakantie hebben we een keer 10 km gedaan en een keer 18..dus niet helemaal niks!
Vorige week zondag moest het er dan weer van komen... We zouden smorgens gaan maar er was regen en onweer, dus besloten we eind van de dag te gaan... Rond 19u de vouwwagen weggebracht naar Raerd, en van daaruit gaan lopen. We hadden bedacht 25 km te lopen ivm de afsluitdijkloop van de week erop.. Wel even km's maken! Zo gezegd zo gedaan.. Al viel het wel zwaar!
In gedachte deed ik alsof ik de marathon liep, in m'n hoofd deelde ik het op in blokjes van 8 km, en dat dan 5 keer! Bij elke 8 km deed ik een nieuwe ronde tijd, zodat ik steeds maar 8 km hoefde. Dat vind ik fijner te overzien dan tellen tot 25. Ik zat in m'n 4e blokje toen we er na 1 km waren.. Dat was fijn! Arnoud verklaart me voor gek met deze mindset maar voor mij werkt het!
Besloten om afgelopen week rust te nemen, goed te eten (veel pasta) en meer te drinken. Zelf heb ik nog een sportmassage genomen (had last van linker kuit) en nog bij de fysio geweest. Rug getraind en geprikt in bilspier.
De hele zaterdag waren we gespannen..we hadden genoeg afleiding want alle kids waren thuis..
Zaterdagavond alles klaar maken.. Speldjes vast op het startnummer, stapeltje loopkleding, stapeltje after-run kleding, eten, drinken, horloges laden enz enz, alles lag uitgestald op de tafel. We gingen eerder naar bed dan de meiden en Sidney.. We rekenden nog 2x uit hoe vroeg we weg moesten en ik zette de wekker op 2 uur, zodat ik voldoende tijd had om nog te eten en naar de wc te gaan...
Arnoud sliep al toen ik nog 1x ging checken op de site (er was onweer voorspeld en het woord aflassen was al gevallen.., we hoopten dat dat niet zou gebeuren maar toch..) en ja hoor.. Het ene appje na het andere verscheen op m'n scherm.. Het is afgelast!! Vanwege zwaar weer, onweer en harde windstoten...
NEEEE!!!! Er maar uitgegaan, meiden ingelicht dat de zondag er toch anders uit zou zien, en een borrel genomen...
De wekker op 9u, want vroeg gaan lopen had nu geen zin vanwege het weer.
Omdat opa en oma zouden komen oppassen, konden we toch een lange loop gaan doen dus om 10:30 vertrokken we lichtelijk chagrijnig en mopperend geïrriteerd aan de loop. Arnoud wist wel een route dus gaan dan maar...
Na de eerste km stond ik te kuchen in de berm, maar daarna ging het wel aardig! Ik had een lekker tempo van tussen de 6:15 en 6:30, zoals ook m'n plan voor de loop was.
We hadden al meer dan een halve marathon gelopen toen we in IJlst kwamen (eerst liepen we er langs en daarna erdoor).. We hadden beide enorme dorst en de drankgordel met 3 kleine flesjes was al lang leeg.. Ik had gelukkig een tientje bij me en we kochten een flesje AA in de plaatselijke snackbar... Het waaide hard, en we werden koud, stonden iets te lang stil.. Ik moest ook nog naar het toilet (dat koude zoete drinken deed weer wat met m'n darmen!) Arnoud werd kouder en stijver.. Dat was niet helemaal handig allemaal.. Hij had beter door kunnen lopen maar wachtte toch op mij... Vanaf dat punt wilde het niet zo goed meer... Bij ons beide niet...
Ik besloot toch door te gaan.. Wilde het heel graag afmaken, in elk geval tot de 30 km.. En we waren ook nog niet thuis.. Arnoud ging ook weer in de actie maar de benen zaten al voller dan hij zou willen.. Mij dan zo weg zien lopen helpt dan ook niet..
Ik ben tot de 30 gegaan en was toen voorbij de rotonde. In de veronderstelling dat Arnoud mijn kant op zou komen zette ik m'n klokje stil en begon te wandelen, totdat ik hem maar niet zag..
Ben terug gelopen (klokje weer aan, dan nog maar wat kilometers en misschien dan toch maar de 32.8 volmaken) richting hommerts.. Daar stond hij bij een hek een steentje uit zn schoen te halen..
Hij wilde graag de 30 volmaken (ik zat daar al ruim boven doordat ik steeds heen en weer was gelopen). Hij baalde inmiddels behoorlijk... Nog een klein stukje samen gedaan en toen ons eigen ding maar gedaan.. Inmiddels zat ik al op 32 km! De laatste 800 meter wilde ik nu ook.. Dus nog naar de rotonde gelopen en een klein stukje terug en toen had ik het gehaald...en daar kwam Arnoud ook aangelopen.. Met maar liefst 29'km in de benen..
Op dat moment kon hij er niet blij mee zijn... Begrijpelijk!
Na een nachtje geslapen te hebben zijn we beide blij met de gemaakt kilometers en pakken we ons schema weer op!
Nog 2 maanden tot aan New York.. Nog even doorzetten.. Nog even bikkelen...
Het komt goed, hoe dan ook.. Het blijft een beetje vallen en opstaan , en dat hoort erbij..
De afstand van gister deed ik ook weer in blokjes... Ik deed wederom net alsof ik een marathon ging lopen maar deelde het op in rondes van 4 km.. En dat dan 10 keer.. 4 km is goed te overzien en na 8 blokjes kon ik stoppen.. Ik dacht, ik doe net alsof ik 10 km ga lopen en elk blokje is een kilometer.. Dat maakt het mentaal voor mij echt makkelijker...
(Toen ik het Arnoud vertelde vond hij dat ie echt met me naar de dokter moest 😂😂)
Op naar nieuwe ronde, nieuwe kansen deze week!!
