donderdag 10 november 2016

Geacclimatiseerd op Nederlandse bodem!

Goed om weer thuis te zijn! Goeie terugvlucht gehad en verrassend thuis gekomen met bloemen en kaartjes! Superfijn om de kinderen allemaal weer te zien! Leuk en lief hoe geรฏnteresseerd ze waren in onze verhalen en belevenissen!! 

Donderdag beide meteen weer aan het werk... Eerst  bij Arnoud op het werk koffie gedronken met gebak en de hond weer opgehaald... Alles klopt nu weer ๐Ÿ˜‰

Wel nog wat moe.. toch wat slechte nachten gehad, en een halve nacht overgeslagen met vliegen.. en natuurlijk nog wat herstellen!

Vandaag, vrijdag, is echt alle spierpijn weg! Wonderlijk hoe snel dat gaat.. !

Gister met de hond weer even geprobeerd te rennen... voelde eigenlijk erg goed.. kon gewoon weer zonder pijntjes of stijfheid. Heb er ook al wel weer zin in zelfs. Anders als bij mijn eerste marathon, toen heb ik veel langer niets gedaan. Als het lukt met de tijd ga ik straks 30 a 40 minuutjes herstel-lopen, zo staat het ook in ons schema. 

Gister hebben we het al gehad over een volgend doel.. we zijn zo lang met dit doel bezig geweest samen, en dat was zo goed en fijn.. het zou leuk zijn weer iets anders/nieuws te bedenken.. komt vast wel komende tijd.. 

Ook genoeg in huis te doen! We willen een en ander flink gaan aanpakken en daar is nu weer meer ruimte voor! 

We zijn er dus weer.. letterlijk en figuurlijk! 
Blij mee!! 



woensdag 9 november 2016

Terug naar huis...๐Ÿ‘

New York: 2:50 uur
Nederland: 8:50

Wij: er tussenin.. of nou ja...nog iets meer dan een uurtje vliegen en dan weer over naar NL tijd..

Het vliegtuig zat lang niet vol, we hadden met z'n tweeen een 3 persoons zitplek en een 2 persoons zitplek.. extra dekens en kussentjes.. fijn...! zodoende konden we toch wat ruimer zitten en om beurten een soort van "languit" 


Geen diepe slaap maar wel gedommeld en veelal de ogen dicht... lekker! 
In stond net op om naar het toilet te gaan 
en het voelde al wat beter met de spierpijn... ๐Ÿ‘

De kinderen zijn nu allemaal naar school en als ze uit komen zijn wij zo ongeveer weer thuis.. 
nu nog even een uurtje kijken naar een mooi uitzicht en ik zag ze net al voorbij komen met ontbijt...



๐Ÿ‡บ๐Ÿ‡ธ๐Ÿƒ๐Ÿฝ♀️๐Ÿƒ๐Ÿป๐Ÿ›ซ๐Ÿ”š๐Ÿ”œ๐Ÿ›ฌ๐Ÿš๐Ÿ‘จ๐Ÿ‘ง๐Ÿ‘ฆ๐Ÿ‘ฉ๐Ÿ‘ง๐Ÿ‘ง๐Ÿ‡ฑ๐Ÿ‡บ

dinsdag 8 november 2016

De dag na "the day after"... lichtje uit!

Vooraf aan de marathon: stijf van adrenaline

Tijdens: wat zal ik zeggen.. GAAN! (Vรฉรฉl adrenaline) 

Na: nog steeds veel adrenaline... niet moe... wel zere voeten en benen maar in m'n hoofd kon ik alles nog aan!

En de dag daarna (vandaag dus).... wรฉg adrenaline.. opperdepop... verrot, kapot, moe...
Veel te weinig slaap gehad, en al die indrukken, spanning, ontlading รฉn een marathon... vanmorgen was het over en uit.. kon niet meer nadenken, kon niet bedenken wat ik zou willen, voelde me net een zombie... tranen in m'n ogen van vermoeidheid...beetje balen! Nog even op bed gelegen na het ontbijt (dat lukte toch nog wel ๐Ÿ˜œ)  tot 11:45 en toen uitgecheckt. Toch maar op pad...zo zonde om niet buiten te zijn eigenlijk... metro in, wรฉรฉr die helse trappen, mijn benen doen zo zeer.. dit was echt een strompeldag.. ik weet niet of de spierpijn erger is dan gister maar m'n hoofd deed niet meer mee....
Ondanks dat er toch nog wat van gemaakt hoor! Souveniertjes gekocht voor de kinderen, een cappuccino met tiramisu op het terras in Little Italy, 

en wat rondgehangen in Central Park.. gekeken naar sportende jeugd, winkelcentrum even in, de Apple store bekeken, een hotdog gegeten....


Nu in de taxi (en in de file) richting vliegveld, Lekker naar huis, naar de kinderen en de hond... missie geslaagd, uitgeluld... 
vrijdag sint Maarten, zaterdag sinterklaas... back to normale life! 

Arnoud zegt net "ik ga eerst morgen een zak kruidnoten halen" ๐Ÿ˜‰

We zitten inmiddels op het vliegveld te wachten op een lekker avondmaaltje..
Zien de weerberichten van Nederland en beseffen dubbel hoe enorm we het ook daarmee getroffen hebben hier! De winterjas hoefde niet aan, elke dag strakblauwe lucht en een lekker zonnetje. En dan al die herfstkleuren... wauw! Een trip om echt nooit meer te vergeten! 

Amen! 




The day after..

Gister was the day after...
Ik had de hele nacht niet echt geslapen... opnieuw beleven en snachts dan ook maar begonnen aan het verslag... vers in het geheugen werkt het best! 

De wekker hadden we op 9u staan, rustig aan de dag beginnen... rond 9:30 zaten we aan een stevig ontbijt.. wat smaakte dat goed..

De benen voelden stijf, maar het was te doen.. vooral die eerste stappen na zitten of liggen zijn niet best... alsof je moet leren lopen.. eenmaal in beweging ging het wel okรฉ! 

Nog steeds waren we in de emotie van het feit dat we het gefixt hadden.. regelmatig even slikken , ook bij al die lieve reacties, vooral van diegenen die het meest dichtbij staan... het feit dat de kinderen bijvoorbeeld zo hebben meegeleefd, zeggen dat ze trots zijn, dat laat niet koud! Maar dat geldt voor alle lieve reacties uiteraard! 

Na het ontbijt hebben we onze spullen wat opgeruimd en zijn daarna vertrokken.. op mijn lijstje stond het memorial museum 9/11, ground zero, daar zijn we ook naar toe gegaan... (de trappen bij de metro waren killing!!) maar alleen daar te zijn waar die 2 torens hebben gestaan en te bedenken wat voor enorme ramp zich daar heeft afgespeeld, was genoeg .. heftig.. brok in de keel, een andere dan eerder omschreven.. al die namen van omgekomen mensen... ongeloof en verdrietig...
Besloten niet naar binnen te gaan.. maar vanuit het nieuwe gebouw - One World naar het uitzicht te kijken...! 
Na een incheck (net al op het vliegveld, door de poorten, tas en jas afgeven ter controle) stapten we in een lift en werden we in een minuut van verdieping 0 naar 102 "geschoten" (de oren plopten ervan dicht). En in de lift was het aan alle kanten รฉรฉn en al ledscherm waarbij je New York steeds meer opgebouwd zag worden! "Amazing"! 

Vervolgens stonden we in een lange rij te kijken naar ledschermen waarbij allerlei hoogtepunten van New York werden getoond en langzaam aan gingen die schermen omhoog en stonden we te kijken naar New York vanaf enorme hoogte... wat een belevenis! 

We hebben daar een hele tijd rondgelopen en onze ogen uitgekeken. 
Zoals alle finishers liepen we met de medaille om de nek vandaag.. de hele dag werden we van alle kanten gefeliciteerd... een leuke day after zo! 


Regelmatig dat we weer opnieuw zeiden "we hebben het gedaan" en met name voor Arnoud fantastisch: "een mararhon gelopen"!! En welke!! 

Na verloop van tijd begon het lijf meer pijn te doen.. onderrug en onderkant van de voeten... zitten was fijn! Weer opstaan minder en trappen (vooral naar beneden) echt killing.. maar ook grappig omdat we dan allebei zo op de kiezen moeten bijten...

Na ons bezoek aan One World, hebben we rondgelopen in een winkelcentrum met mooie en dure winkels...
En heeft Arnoud nog IDealZippers gecheckt ๐Ÿ˜‰

Daarna was het tijd voor koffie! We zijn in het Hilton Milennium gaan zitten, we hadden behoefte aan een lekkere stoel of bank.. het lijf deed weer PIJN!! 

Om 19u hadden we afgesproken met Karim, de jongen die we ontmoet hadden in het vliegtuig, uit Amsterdam. Hij was hier alleen, het leek ons leuk om samen te vieren dat we de finish hadden gehaald. We hadden smorgens een briefje onder z'n deur door geschoven.
19u bij het Hardrock Cafรฉ op Timesquare ! 
Zo gezegd zo gedaan, gezellig geborreld en lekker gegeten! Het biertje viel mij niet helemaal goed op een relatief nuchtere maag na zeker 2 maanden geen alcohol, dus heb t bij 1 gelaten. De mannen waren wel te porren voor meer alcohol! 

Uiteindelijk tegen middernacht een taxi naar het hotel genomen... wat was ik blij dat ik daar was! Ik was echt verrot! Kapot! Kom geen boe of bah meer zeggen... liggen wilde ik en verder helemaal niks...!  Zo had ik mezelf nog niet meegemaakt in de dagen hiervoor.. het inkak moment! 

Toch alweer vroeg wakker maar wel een paar uur goed kunnen slapen...

Bij opstaan om naar de wc te gaan voelde m'n lichaam echt stijf.. auw auw auw! Van de wc afkomen was nog erger ๐Ÿ˜‚
Ik hoop dat dit in de loop van de dag wat wegtrekt... 
12u moeten we uit de kamer, 7u op het vliegveld zijn.. ik wil nog souvenirs voor de kinderen kopen, verder geen plannen..
We zouden eventueel gaan fietsen door central park maar ik weet het nog niet..
Eerst maar kijken of ik de ontbijtzaal kan bereiken straks ๐Ÿ˜‰๐Ÿ˜‰







maandag 7 november 2016

Van marathonstress, naar marathonpret, naar finish!!

Wat een bijzondere dag was dit! Race-day.. hier hebben we voor getraind, dit was afgelopen 1,5 jaar ons doel...elke week puzzelen wanneer te lopen, soms geen zin en toch gaan, soms geen zin of tijd en overslaan, en daar weer een beetje van balen... het laatste jaar bij mij (Maaike) best wat fysiek gedoe, op een gegeven moment elke week fysio en later ook sportmassage...elk weekend een duurloop die steeds langer werd, maar die ook steeds beter ging...hulde aan onze kinderen die hier steeds weer begrip voor hadden... elke zondagochtend "wachten" tot we weer terug waren (we gingen ook steeds vroeger lopen zodat ze er niet al teveel last van hadden) ......  
en nu: ging het dan รฉcht gebeuren! 

De hele nacht was ik wakker...malen, onrustig, weer naar de wc...Arnoud lag lekker te slapen .. ik had bij vlagen echt een bonkend hart, en baalde van dat extra uur.. nรณg langer wachten..! 
Tegen de ochtend ook gedacht aan de berenloop-gangers.. die was ook vandaag. Daar waren wij vorig jaar ook! 

He he.. eindelijk die wekker... omkleden! (meteen de hardloopkleding aan) 
We hadden bij het ophalen van het startnummer een tas gekregen, en alleen die tas mocht mee. We stopten er droge kleding in voor na de tijd en eten en drinken.. om 6:15 had ik m'n eerste broodjes met jam al op.. dat is ook zoiets, wanneer en wat eet je nou nog voor de tijd... (wij hebben het bij wit brood met jam en ontbijt-granen-koekjes en banaan gehouden.. )



Klaar voor vertrek! 

Iets na half 7 vertrokken we... en ineens waren we dingen kwijt - telefoon... sleutel van de hotelkamer....(die achteraf gewoon op z'n plek lagen)
Mopper mopper (lekker om te doen als je spanning voelt). Daarna in hoog tempo naar de metro gelopen, bleek het een verkeerd perron te zijn, iets met uptown en downtown geloof ik, of een verkeerde lijn, ik weet t niet eens meer...nog verder lopen... grrrr! Maar goed, daar aangekomen waren er vele medelopers, dus we zaten goed!

Op naar de Ferry die ons naar Staten Island zou brengen..
We moesten even wachten (in een grote massa mensen) tot de boot er was maar hadden vervolgens op de boot een mooi plekje om te zitten en het Vrijheidsbeeld te zien! 
Eenmaal aangekomen op Staten Island moesten we met de bus naar het startgebied.. dat was nog een karwei.. wat een mensen!!! Overal waar je keek zag je honderden lopers.. als sardientjes in een blikje in een grote hal via een trap naar boven, naar buiten schuifelen richting bus. Wetend dat al deze mensen hetzelfde zouden gaan doen als wij. Tussendoor even uit de rij gestapt om koffie te scoren, welke ik na 10 min onaangeroerd weer wegzette omdat ik helemaal gek werd van die veel te grote gloeiend hete beker in m'n handen tussen al die mensen in....

Het duurde even voor we echt de bus in konden, en we waren blij met de warme kleding die we over ons looptenue aan hadden gedaan! 
Het was een relatief lange busreis.. veel stilstaan en langzaam rijden.. erg lastig als je heeeeeeeel nodig moet plassen ๐Ÿ™„

Er stond veel security, honden lieten ze aan de tassen snuffelen en we werden gefouilleerd .. 
Maar uiteindelijk waren we er dan! Het leek wel alsof een hele wijk werd gebruikt als startgebied. Het was niet meteen helemaal duidelijk waar we precies heen moesten en zodoende liepen we daar al flink wat meters..! 
Eerst een dixie zoeken ... chips.. dikke rijen... dat was ff een dingetje ... Arnoud begon er zelfs een soort van door te dansen..๐Ÿ˜œ maar uiteindelijk opgelucht het terrein op en zoeken naar de plek om tassen in te leveren..nog wat water te nemen en ik wilde nog graag koffie maar dat is niet meer gelukt..
We hoorden dat wave 3 nog 3 min had om het startvak in te gaan en wij zaten in wave 4 dus hadden nog 20 min.
In tegenstelling tot wat gezegd was (heeeel lang wachten op het terrein) liep alles zeer vlot door! 

We zagen nu de ingangen van de startplaatsen. Op kleur en letter.. nu kwam het echt heel dichtbij! 

Nog 1x naar de wc, de lange broek vast uit en wegleggen bij de enorme stapels kleding "for the homeless people"  en dan het startvak maar in.. jeumig, spannend, NU was het dan zover! Nog een koekje gegeten en de laatste slokken water genomen. 
We moesten even wachten, en vervolgens langzaam naar de startlijn schuivelen.. de lucht was strakblauw en de zon hield ons heerlijk warm. We hebben elkaar nog even geknepen , het is รฉcht waar dat we hier staan!! na een minuut of 10 was het dan zover: het volkslied (oeh emotioneel moment) en een harde knal! Succeswensen hier en daar , de "cops" wensten ons "a Nice run" en dan maar gewoon gaan! En daar liepen we dan, op die enorme brug, net als op de plaatjes .. de tranen stroomden over m'n wangen.. wat een mooi moment!! 

De eerste km's liepen we samen.. dat was zo leuk!! We bleven maar zeggen tegen elkaar hoe fantastisch dit toch was...
Na een km of 12 raakten we elkaar kwijt, ik moest naar het toilet (al dat vocht ook!! ) en Arnoud liep door... even later zag ik hem weer lopen , ik riep "hey Arnoud, you're amazing, keep running men!" Zoals we dat ook steeds van het publiek hoorden... ik zei nog "het is nu alleen nog van Leeuwarden naar Sneek" en ben toen m'n eigen tempo blijven lopen..

Wat een belevenis... het voelde echt als gedragen worden door het publiek..! Heel wat high fives gehad!  En veel van New York gezien.. als het even zwaar werd keek ik gewoon extra goed om me heen! En steeds weer opnieuw een wijk binnen komen! Een enorm welkom en overal weer net even anders..

Elke mile was er water en sportdrank, ik ben om de mile ongeveer iets gaan nemen. In het begin een paar keer sportdrank genomen, later het alleen bij water gehouden.. ik had veel mee , 3 iso repen, een snicker, mentos, powerbar-snoepjes.. heb er weinig van gebruikt.. had ook een zakje zout mee,  om ervoor te zorgen dat het vocht opgenomen kon worden, daar heb ik 2x een beetje van genomen toen ik een lichte hoofdpijn voelde. Dat hielp echt! 

Ik heb onderweg vaak een dikke brok in m'n keel gehad vanwege het feit dat ik daar aan het lopen was en hoe gaaf het was! Bij 12 km dacht ik "nu nog van Leeuwarden naar Sneek" - (30 km) wetend dat ik dat kon...
Bij 26 km dacht ik "nu nog de Dam tot Dam" (=16,1) en bij 30 km (het punt waarvan men zegt dat de marathon รฉcht begint) nu nog een rondje rondweg. Zรณ vaak gedaan, hoppa!
Bij de laatste 10 km pepte ik mezelf op met het feit dat ik deze afstand zรณ vaak goed gelopen heb dat t nu ook moest lukken...
Door de omgeving en de entourage vliegen de km's voorbij, heerlijk!!
Als het zwaar werd ging ik wat dichter bij het publiek lopen, en liet ik me lekker opzwepen..

Maar man man man... wat een hoogteverschillen ... wat hebben we moeten klimmen en dalen! Soms leek er echt geen eind aan te komen.. dat maakte het zwaar! Die bruggen... al dat vals plat ... pffff! 
Zelfs tijdens de laatste km's moesten we nog flink de hoogte in..
Ontzettend veel mensen aan het wandelen, ik denk zeker de helft (al vanaf voor het 21 km punt) dat helpt wel om zelf door te gaan ๐Ÿ˜‰

Ik hield de afstand bij met m'n eigen polar horloge, maar door het nemen van buitenbochten en een rondje toilet liep ik wat voor... 
toen er op mijn klokje 41,5 km stond en ik dacht dat ik er bijna was, liep ik onder een 40 km poort door... what the f*ck ?!?! Dat was ff een metaal dingetje! Maar goed, geen andere optie dan doorlopen! 

De laatste 7 km vond ik t zwaarst.. bij 38,5 dacht ik, bij 40 ga ik even wandelen, maar heb dat uiteindelijk niet gedaan.. bang dat ik dan niet meer op gang zou komen.. dus doorgetoffeld, de hoogte in..

En dan dat punt van 25 mile... one to go..(op m'n eigen polar had ik toen al 42 km gehad) hoppa aanzetten en gaan nu! Die laatste 195 meter na het 26 mile bord heb ik met m'n handen in de lucht en de tranen over m'n wangen uitgerend!

Yessss FINISH!! 
En nu uitlopen... 
en dan schieten de benen vol...

Een medaille werd om m'n nek gehangen, een felicitatie en een fotomoment ,  en we kregen een warmtedeken.. verderop een tas met flesjes drinken, een proteรฏneshake en een appel! Dik voor mekaar! 

Het was nog een flink eind uitlopen.. wederom de hoogte in. Om me heen hoorde ik mensen zeggen "oooh it hurts" ja, dat voelde ik ook! 
Ik werd even 5 sec raar (m'n lijf begreep er ff niks van geloof ik) maar pushte mezelf om in beweging te blijven, ene voet voor de ander, ik moest ze per stap ongeveer opdracht geven ๐Ÿ˜‚ maar iedereen liep daar te strompelen...
Inmiddels kreeg ik het echt koud.. !
Maar na een lang stuk wandelen kon ik m'n tas halen... wederom felicitaties (tijdens dat hele uitloopstuk stonden mensen via megafoons de runners te feliciteren, en elke 50 meter stond er een ehbo-er .. ik was blij dat ik m'n tas had, lekker warme kleding aantrekken , best een uitdaging was dat nog.. schoenen uit (dus bukken) oei! 
Later ook nog een andere man geholpen met z'n veters, die man kon ook echt niet meer bukken..

Het herstel van mezelf viel me mee, voelde me nog dit en het lukte om in beweging te blijven.

Arnoud en het thuisfront gesmst dat ik er was! Van m'n vader kreeg ik meteen terug dat Arnoud er ook bijna was (we waren live te volgen via de app) wat was ik daar blij om!! Na een kwartiertje kreeg ik een sms'je van Arnoud dat hij naar me toe kwam! Ik wachtte op hem bij de tas-ophaal-plaats, anders dan afgesproken (dat punt waar we hadden afgesproken mocht ik niet meer naar toe) 
in dat half uurtje wachten ben ik flink blijven bewegen, dat was goed! 

En daar kwam Arnoud aan! Wat was ik blij om hem te zien! En supertrots!!! Weer zo'n brok in de keel moment! Het is ons gelukt!!!! Doel gehaald! Vinkje op de bucketlist! 

En toen , via de Holland Runner groep (nog op de foto gekomen) naar de metro.. au au au, die trappen.. het voelde als opnieuw finishen als ze gedaan waren ๐Ÿ˜‰
Vrij snel waren we terug in het hotel, waar we wederom een brok in de keel moment hadden van alle lieve berichten die binnen kwamen op de telefoon,  en het meeleven! We hebben het gevoeld onderweg!! Bleven elkaar maar omhelzen en blij zijn.. heerlijk zo in dezelfde modus te zijn!! 



Tijd voor een douche en check op blaren/schuurplekken...: op een blaar bij Arnouds teen na, niks noppes nada! Fijn!! 

Het lekkerst is dan op bed te ploffen, alhoewel ik zelf op de kop stond van adrenaline.. Arnoud liet liever een pizza bezorgen ๐Ÿ˜‚ maar we zijn toch even op pad gegaan , bewegen is juist goed nu..

En we moeten wel eten, voor t herstel.. in het hotel nog wat gesproken met mede-finishers... de een had lekker gelopen, de ander was helemaal kapot gegaan...

we hadden geen zin in Chinatown of little italy (= beide om de hoek hier) dus de metro gepakt naar Grand Central .. heel mooi daar!! Beetje rond gelopen maar geen eettentje gevonden, en hop, Arnoud hield een taxi aan "we gaan naar Timesquare".... heerlijk! Dat had ik nog niet gezien "by night" ... al is het zo verlicht met alle ledschermen ,dat het verre  van donker is! Geweldig! 
We liepen gewoon op Timesquare met een mararhon in de benen!! 

Bij TGIF hebben we aan de bar, een heerlijke Jack Daniels Burger met friet gegeten... mocht nu weer (vooraf geen vette hap!) wat smaakte dat goed!
Wat heerlijk .. was echt bijkletsen over de race.. heb je dit gezien, hoe vond je dat?
 
In รฉรฉn van de metrostations...

En daarna terug en horizontaal! 

Het is nu 4:14, ben klaarwakker.. wederom ligt Arnoud naast mij te ronken en ben ik daar weer jaloers op, maar ja, ieder "verwerkt" op z'n eigen manier ๐Ÿ˜‰

Morgen nog een hele dag aan onszelf.. benieuwd hoe het gaat, the day after.. heb nu al een paar nachten amper geslapen dus wie weet krijg ik dat morgen om de oren..๐Ÿ˜ฌ

Ik ga t nog maar even proberen.. 

Wordt vervolgd (incl foto's) ! 





zaterdag 5 november 2016

The day before...

Zaterdagmiddag 17:00..

Een fatsoenlijke nacht gehad en al wat beter in het ritme... vanmorgen  rond 8u rustig opgestaan.. 
een stevig ontbijt genomen, en daarna terug naar de hotelkamer... we hebben toen onze loopspullen gecheckt.. en keuze gemaakt wat we aan gaan trekken en dit al even gedaan, het nummer vast op de shirts gespeld.. we lopen beide in een (tegen de adviezen in) nieuw shirt wat we hier gekocht hebben.. het voelt toch lekker, iets nieuws aan....


Stickers van Holland Runner erop geplakt, in de hoop dat ze ons herkennen tijdens het maken van de foto.. 
Was toch even zo'n momentje weer... het komt nu wel heeeeel dichtbij! 

Nadat we erover uit waren "what to wear" en een "things to buy" lijstje hadden gemaakt (goedkope trui voor Arnoud voor in het startvak ter donatie aan de daklozen, haarelastiekjes, boodschapjes-ontbijt, water) zijn we op pad gegaan... eerst naar ChinaTown (geslaagd vwb sweater - een hele coole met "i love New York" - leuk voor de foto's) en daarna met de metro naar Central Park... al snel zagen we de voorbereidingen voor morgen! Vele tribunes en het finishgebied... we hebben er een paar honderd meter overheen gewandeld (wat veel hoogteverschillen nog zeg!!๐Ÿ˜ณ๐Ÿ˜ณ) de schrik sloeg me wat om het lijf, maar goed... morgen is er "no Way back" 

Meteen ook een punt afgesproken waar we elkaar ontmoeten na de finish.. hopenlijk weten we dat dan nog en gaat dat allemaal lukken!
Inmiddels weten we wel dat we samen mogen starten.. ik (Maaike) mag bij Arnoud in het vak (lager starten mag altijd, hoger niet) blij mee! We are gonna do this together!!

Na central park zijn we op de metro gestapt richting Rockefeller Centre.. alweer zo'n belevenis! Net als in de film... wat een gebouwen, wat groot en wat veel.. en wat fantastisch om hier zo samen te zijn! Ik besef me steeds enorm wat voor bofkont ik ben! 

We hebben een heerlijke pasta gegeten met het uitzicht op de ijsbaan... genieten was het!!


Daarna de supermarkt in voor de ontbijt-boodschappen... bananen, broodjes, jam, en water... op het startterrein is ook nog van alles aan eten en drinken te krijgen "for free"...

Het dilemma was om nog naar the top of the rock te gaan voor het uitzicht, of niet.. besloten dat niet meer te doen maar nog naar het Empire State te gaan en vanuit daar het uitzicht bewonderen. Maar eenmaal op het metrostation besloten toch maar terug te gaan naar het hotel. 

Onze benen en voeten wat rust geven  en onszelf nog wat sparen.. morgen moeten er maar liefst 42 km gerend worden , of 26 mile, klinkt iets minder heavy ... ๐Ÿ™ƒ
Je loopt toch wat af in zo'n grote stad.. ergens voelt het zonde om niet zoveel
mogelijk te zien maar we willen die marathon ook graag fatsoenlijk starten (en finishen) 

We liggen dus nu in bed... met het lijf in de rust.. Arnoud ligt zelfs te slapen.. (ik ben jaloers!!๐Ÿ˜Œ) 

Straks nog 1x een korte loop om ergens nog wat te eten en dan slapen... als dat lukt...een extra uur vanwege de wintertijd.. dat is dan weer mooi meegenomen ..

7:30 worden we bij de boot verwacht.. langs het vrijheidsbeeld richting de start..: oh wat spannend.. maar laat t maar gebeuren nu.. we hebben flink getraind en hier moeten we het mee doen! 

Gaan met die ๐ŸŒ in the Big ๐Ÿ !! 





vrijdag 4 november 2016

Expo, timesquare en marathonmeeting

Vrijdagavond 21:00...
De eerste nacht en dag New York zijn al voorbij.. de nacht was wat gek... gister rond 20:30 NY-tijd was ik echt kapot.. vrij snel in slaap gevallen toen we eenmaal lagen, maar vannacht rond 4u al klaarwakker... uit m'n ritme dus! Uiteindelijk uuuuuren later pas opgestaan.. nja, hoort erbij! 
Stevig ontbeten in een bijzonder sfeertje.. allemaal medelopers hier in het hotel, je pikt ze er zo uit...overal vandaan maar zeker ook veel Nederlanders..! 

Met de metro zijn we naar de expo gegaan om ons startnummer te halen.. eenmaal daar binnen kwamen we meteen in de sfeer..  het nummer ophalen ging super vlot en was wel even een momentje! 



Een enorme expo waar we vervolgens best wat dollars armer vandaan kwamen maar wel met een tas vol mooie spullen!
Er was een hoop informatie over de loop te krijgen, allerlei plattegronden en info borden.. verder echt alles op hardloopgebied! We zijn zelfs op de cover van runnersworld verschenen !

Na een paar uur daar te hebben rondgelopen wilde ik ook wel graag weer iets meer "space" en fresh air! 
Hop naar buiten, een strakblauwe lucht en een heerlijke temperatuur! Winterjas uit, vestje aan!
Te voet naar timesquare en wederom liep ik rond in New York alsof ik zo de filmin was gelopen... 

Uiteraard kon de Starbucks niet uitblijven, en hebben we verlaat geluncht bij Applebees... en een bezoekje aan M&M world...
Een kleine greep uit het assortiment

en voor we het in de gaten hadden was het al tijd voor de marathon meeting.. in het Sheraton hotel op Timesquare. Bijna anderhalf uur later en met veel duidelijke info verder, liepen we rond 19;15 weer naar buiten.
Zondag schijnt het rond de 14 graden te zijn, de vraag is lange of korte broek.. sowieso korte mouwen.

Toch nog maar een broodje en een soepje gegeten en een supermarkt aangedaan.. genoeg water, bananen en koekjes om morgen tussendoor te nemen..
Eenmaal in de metro terug naar het hotel kakten we beide flink in! Wat een indrukken en een toch wel relatief volle dag! Inmiddels is het 21:30, lig ik in bed en vind ik het wel mooi geweest!

Morgen the day before.. met een extra uurtje want de klok gaat hier dan een uur terug! 

Wordt vervolgd ....